Ouija – Ave Voluptatis Carnis
Xtreem Music, 2013
Het debuut van dit Spaanse blackmetalgezelschap uit Spanje, Riding into the Funeral Paths, komt hier af en toe nog eens uit de kast. Niet dat die plaat van wereldklasse was, ook niet toen hij in 1997 uitkwam, maar het was wel een typische plaat voor die tijd. De melodieuze blackmetal had nog een rauw randje, de productie was nog niet helemaal je van het en er sprak een zekere gedrevenheid uit het songmateriaal.
Het is dan ook aangenaam om te horen dat zestien jaar na datum de band toch enigszins is blijven vasthouden aan die oorspronkelijke stijl. De productie is met zijn tijd meegegaan en de zang is wat toegankelijker en gevarieerder geworden, maar voor de rest is de sound van Ouija vrij goed bewaard gebleven. Het zorgt er ook voor dat Ouija niet klinkt als een band van deze tijd. Hun invloeden zijn ouder en hun smaak ongetwijfeld minder breed dan die van de huidige lichting bands. Sommigen zullen het oubollig noemen, ik noem het old school en godver, wat geniet ik hiervan.
Ave Voluptatis Carnis is vooral een plaat voor wie houdt van het oudere werk van Scandinavische bands als Satyricon, Immortal en (in mindere mate) Emperor. Opnieuw geen wereldschokkende plaat, maar wel erg lekker.
Tracklisting:
- Lord’s Prayer
- The Serpent Calls Me
- I’m Not Your Rescuer
- Adversary
- Between Candles and Skulls
- The Blood Centurion
- Come Thy Kingdom
- Magma
Line-up:
- Milgrad – Zang
- Manolo – Gitaar
- Aldromk – Basgitaar
- Fulgur – Drums
- Murcilag – Gitaar
Links: