Ophian – Divine Moral Severance
Eigen beheer, 2010
Als ik de biografie van Ophian niet had gelezen, zou ik op goed geluk scanderen dat de herkomst van dit tweekoppige gezelschap zich ergens in een donker Scandinavisch bos zou bevinden. De ijzige klanken op de debuut-EP Divine Moral Severance doen me denken aan die van Noorse en Zweedse grootheden. De sfeer die men neerzet op dit plaatje, het algemene imago… alles duidt op een collectief dat al jaren is begeven door permafrost, reeds verslonden rendieren en sneeuwwitte landschappen zover het oog reikt.
Echter, Ophian komt uit Texas, een staat die zo’n beetje geëvacueerd wordt als de temperatuur een kijkje neemt onder het vriespunt. Nou ja, wellicht is dat een beetje overdreven, maar je verwacht zoiets gewoon niet. Op deze EP hoor je de koude gitaarklanken die we kennen van de eerste levenstekenen van 1349 in combinatie met vocale viezigheid van hedendaagse Marduk. Qua tempo is er veel te beleven. Zo hoor je opgetogen dubbele bassen in combinatie met militaristische ritmiek in Fires of Transcendance, bijna ambient-achtige fratsen in de slotfase van Divum Supremis, Incedia Intus, uptempo ritmes met natuurgetrouwe blastbeats in Manifestations of the End en een typische, venijnige sfeer à la Satyricon ten tijde van Rebel Extravaganza in Serpent Dawn. Het algemene geluid van Divine Moral Severence draagt een lichtelijke demo-sfeer met zich mee, maar desondanks is de geluidskwaliteit van deze EP meer dan bovengemiddeld in vergelijking met het werk van het gros van de debutanten in dit genre.
Ophian levert ons enerzijds niks baanbrekends of wereldschokkends aan, maar brengt het gebodene wel op een heel overtuigende manier. Het is dan ook niet voor niks dat men in de Verenigde Staten het podium al heeft mogen delen met 1349 en Triptykon. Dit komt in ieder geval niet over als blind kopieergedrag, het is eerder een goed uitgebalanceerde combinatie van welbekende invloeden. Ook aan prima songwriting schort het hier niet, dat hoor je wel bij het beluisteren van There Is No Turning Back, een track die de volle 13 minuten en 49 seconden (…) blijft boeien. Prima werk, laat die langspeler maar komen!
Tracklisting:
- Manifestations of the End
- Serpent Dawn
- Divum Supremis, Incendia Intus
- Fires of Transcendance
- There Is No Turning Back
Line-up:
- Endless One – Lyrics, Vocals, Guitars, Bass
- Despised One – Drums
Links: