One Man Army & The Undead Quartet – 21st Century Killing Machine
Nuclear Blast – 6 Januari 2005 ?
One Man Army & The Undead Quartet , de naam van de band is al dermate intrigerend dat je er eens lekker voor gaat zitten. Maar dat zitten dat wilde helemaal niet lukken. De doordreunende intro is al voldoende om wild schuddend van de stoel op te springen! Wat een lekkere debuut cd van deze band. Bekende namen uit diverse bands zorgen samen voor een verrassend vol en sterk geluid dat voortdurend door de kamer draaft. Dit smaakt naar meer en dat kan, want binnenkort spelen de mannen in Amsterdam en Hardenberg in het kader van een Europese tour. Ik verheug me er nu al op ! Echt onder een noemer te vangen is de muziek van deze Zweden niet. Veel old school Death invloeden natuurlijk, maar verder een pot vette muziek met ook nog allerlei andere invloeden
Zanger Johan Lindstrand (ex The Crown) is the One Man Army. In 2004 neemt hij samen met muzikale vriend Valle Adzic (Impious) een aantal nummers op. Langzaam maar zeker komen daar een aantal andere musici bij, die dus het Undead Quartet vormen. Een demo wordt gemaakt en al snel komt Nuclear Blast om de hoek kijken en wordt een platencontract uit het vuur gesleept. Niet lang daarna worden ze gevraagd voor een uitgebreide tour met Children of Bodom en Ektomorf. Helaas heeft Valle het te druk met Impious, maar voor hem wordt passende vervanging gevonden. Het gaat dus snel met deze club, maar aan deze cd te horen, is dat volkomen terecht.
Voortdurend houdt >One Man Army & The Undead Quartet het tempo hoog, maar niet moordend, wel lekker doordreunend. De muziek grijpt je bij de strot en laat je niet meer los. De productie is helder en eenvoudig. De grunt natuurlijk en smerig, zoals het hoort. Drums en bass dreunend aanwezig, zonder dat het geheel op een drumband of racewedstrijd gaat lijken. Zelfs de langzamere nummers stampen dat het een lust is. Ik ben dan ook echt danig onder de indruk van dit debuut. Het is zelfs moeilijk om een beste nummer uit te kiezen. Het is allemaal op zijn eigen manier even lekker. Gevarieerd is het ook, ook al blijft men steeds op dezelfde basis doorbeuken. Zowel de zang/grunt alsook alle instrumenten komen prima uit de verf en verworden nergens tot een muurtje van geluid, zoals dat maar al te vaak voorkomt. Overal is het een mooi geheel, zonder iemand iets tekort te doen. Bovendien is het spannend en sfeervol
Van de geweldige en imponerende intro Killing Machine, tot het overdonderende en sfeervolle Branded by Iron en de heerlijke afsluiter Bulldozer Frenzy heb ik genoten en geen moment stil gezeten. Ik ben werkelijk onder de indruk van de prestaties van deze Zweden. Rock Rolls to Death. Dreunend, beukend en muzikaal. Wereldklasse, waar weinig op af te dingen is. Een beetje verwarrend is, dat op de website van de band bij de discografie twee nummers meer staan vermeld, als op het exemplaar dat ik in handen heb. Verborgen bestanden heb ik ook niet kunnen vinden, dus dat is het ook niet. Vreemde zaak.
Tracklist cd:
- Killing machine
- Devil on the red carpet
- Public enemy No 1
- No apparent motive
- Hell is for heroes
- When hatred comes to life
- So grim so true so real
- Behind the church
- Branded by iron
- Bulldozer frenzy
- The sweetness of black ???
- Mary’s raising the dead ???
Line-up:
- Johan Lindstrand – Vocals
- Pekka Kiviaho – Guitar
- Mikael Lagerblad – Lead Guitar
- Valle Adzic – Bass (cd)
- Robert Axelsson – Bass (tour)
- Marek Dobrowolski – Drums
Links: