Het Italiaanse One Day In Fukishima debuteerde in 2014 met een EP die vernoemd werd naar de band. Naar goed grindcore-gebruik werd er daarna jaarlijks een split of EP aan het oeuvre toegevoegd. De teller met betrekking tot volledige albums staat op slechts één: het in 2018 uitgebrachte Ozymandias. Aan het eind van dit jaar wordt er nog een EP toegevoegd met daarop zes nummers. Het ding klokt op ruim tien minuten.
In de tijd waarin je een ei kunt koken, de was kunt ophangen of het water in de vissenkom verversen kun je dus ook luisteren naar Permanence. Waarom zou je voor het laatste kiezen? Het is maar waar je voorkeur ligt maar als je ervoor kiest je tijd muzikaal in te vullen, krijg je een band te horen die grindcore mixt met een flinke scheut deathmetal. Het levert een vrij interessante mix op waarbij er zowaar enkele nummers blijven hangen. Niet per se een noodzakelijk iets bij beide stijlen.
Meerstemmige grunt/putgrowls, hoekige en puntige riffs, abrupte overgangen: het komt allemaal voor op Permanence en wordt overgoten door een wat korrelige productie en dat laatste is positief bedoeld. 3 Days heeft een wat trager middenstuk, als je daarvan kunt spreken bij een nummer van 73 seconden, en Dogfight is met een bijna couplet-refrein structuur het meest gang(bang)bare nummer, al blijft dat relatief met grindcore als stijl.
Permanence komt uit op een hele rij labels en de distributie is in handen van de landgenoten van Mani In Faccia. Als je wat Euro’s van je dertiende maandsalaris stuk wilt slaan dan kun je hier je slag halen.
Label:
Mani In Faccia, 2021
Tracklisting:
- Ignominous
- Tarrant The Intolerant
- 3 Days
- Dogfight
- In Enlightened Paths They Walk
- Permanence
Line-up:
- Fabrizio – Zang, Gitaar
- Vincenzo – Basgitaar
- Francesco “Ciccio” Paladino- Drums
Links: