Omophagia – In the Name of Chaos
Unique Leader Records, 2016
Met lange haren, een volle baard en een machinegeweer, type aka47, in de hand maak je je in deze tijd niet echt geliefd. Het feit dat ze niet gekleed zijn in gewaden maar in maatpak vol met bloedspatten, is dan weer geruststellend. Het betreft hier namelijk de promofoto’s van Omophagia. Een kwintet uit Zwitserland dat een serieuze affiniteit heeft met de Amerikaanse death metal.
Bij het aanhoren van In the Name of Chaos zijn de eerste bands die in me opkomen Cannibal Corpse, Monstrosity en het jammerlijk ter ziele gegane Oppressor. Deze laatste voornamelijk door de zware strot van frontman Beni.
Muzikaal krijg je dus brute death metal die redelijk technisch aandoet, waarbij de nodige groove niet uit het oog wordt verloren en waar (heel) sporadisch melodieuze gitaarpartijen de kop op steken.
Het klinkt best wel fijn en alles is mooi in balans, maar toch wringt ergens het schoentje. Misschien is het de übergladde productie, het weinig vernieuwende aspect zoals het nummer Willing Whore, die zomaar uit het oeuvre van Cannibal Corpse zou kunnen komen (wat op zich niet mis is) of misschien het feit dat ik nergens het gevoel ervaar om een spontane vuist te maken?
Unique Leader zag er wel graten in en is ergens wel te begrijpen. Het is niet dat de mannen hun instrumenten niet beheersen; Hiqui en Misha combineren vette riffs met best wel aangenaam technisch gewoel waarbij de arpeggio’s je soms rond de oren vliegen. Drumbeest Wild slaat hierbij alle gaten in deze Zwitserse kaas gedecideerd toe. Het enige rustpuntje op dit album is het akoestische Despair om daarna met The Dominant er terug stevig in te beuken. Ik kan het best wel waarderen maar hoe meer ik luister hoe meer ik overtuigd ben van het feit dat dit album veel te afgelikt klinkt en de factor smerigheid mist.
Desalniettemin zullen veel deathmetalfanaten dit tweede werkstuk van deze heren best wel kunnen appreciëren. Van mij mag de kaas volgende keer een tikkeltje ranziger zijn waarmee ik voor alle duidelijkheid geen eikelkaas bedoel. Smakelijk!
Tracklisting:
- Intro
- Willing Whore
- Man-Machine
- Until the Sky Turns Red
- The Leader
- Despair
- The Dominant
- Love Song
- Down We Fall
- Wheel in the Engine
- Instrumentalized
Line-up:
- Wild – drums
- Beni – vocalen
- RafaHell – bas
- Hiqui – gitaar
- Misha – gitaar
Links: