Ja, het is zo ver. We hebben hem gevonden. De kopie. Deze nieuwe Franse band weet wat momenteel aanslaat in de ondergrondse en doet vrolijk mee. Ominous en Shrine, twee woorden die zowel bij black-, death- als doommetalbands voorkomen. Een goed begin. Dan nog een obscuur ogende albumtitel vinden… Grieks is perfect! En een even eigenaardig uitziende hoes natuurlijk. Hoezee, gevonden. Nu nog de muziek.
Dus wat moeten we doen? Black, doom en death metal maken, met een occulte sound natuurlijk, en liefst nog wat dissonant en technisch ook. Dreunende basgitaar, check. Doom/death strot, check. IJlende lead op gitaar die nu en dan sfeer maakt, check. Nu nog opletten dat het overgrote deel van de plaat een dreigende en spookachtige doomdreiging bevat en dat we niet te veel alle remmen los laten. Het doet me allemaal wat denken aan de matige death die Hate tegenwoordig maakt, maar dan in een occult black-/death-jasje, zoals vele bands dat de laatste tijd gelukkig wel succesvol gebracht hebben. Ominous Shrine doet dat vooralsnog niet. Te veel blend, te vrijblijvend, te weinig eigenheid, te weinig verse ideeën.
Beste nummer: Stase.
Score:
69/100
Label:
Goathorned Productions, 2017
Tracklisting:
- Intro
- V.I.T.R.I.O.L
- Katabasis
- Stase
- Macrocosme
- Ascension Extatique
- Ain Soph Aur
Line-up:
- Dimholt – Bas
- Tom – Drums
- Xahaal – Gitaar
- Seb – Gitaar, keel
Links: