Nile – Annihilation of the Wicked

Nile – Annihilation of the Wicked
Relapse Records, 2005

Nile behoeft weinig introductie. Met het geweldige debuut “Amongst the Catacombs of Nephren-Ka” werkte de band zich snel op tot de bovenste regionen van het death metal genre, en bevestigde zijn plek daar met de opvolger “Black Seeds of Vengeance”. Het debuut werd hiermee echter niet geëvenaard, en het in 2002 uitgebrachte “In Their Darkened Shrines” kon daar eveneens niet aan tippen, hoewel het wel weer een vooruitgang was vergeleken met de voorganger. Op 23 mei aanstaande komt het vierde album uit, “Annihilation of the Wicked”: een in bijna alle opzichten traditiegetrouwe Nile cd.

Het eerste nummer “Cast down the Heretic” laat Nile meteen van zijn allersterkste kant horen. Het effect van drie vocalisten (waaronder nog Jon Vesano) blijft geweldig, evenals het brute riffwerk én drumwerk: Tony mag dan vertrokken zijn, ik durf te beweren dat zijn vervanger niet veel voor hem onderdoet. De gitaarsolo’s klinken als vanouds, zeker in dit nummer, waarin Karl en Dallas gedurende 2 minuten (!) tegen elkaar in soleren, begeleid door het band-eigen brute riffwerk. Prachtig gewoon.

Annihilation Wicked 375

Na het eerste nummer zakt de cd helaas over het algemeen een stukje in, met hier en daar een positieve oprisping: de overige nummers zijn een stuk minder overtuigend, maar nog steeds van behoorlijke kwaliteit. De gongen klinken weer op de achtergrond, en hier en daar komen de doomy passages weer terug die we ook van de band gewend zijn, maar niet zo sterk als op “In Their Darkened Shrines”. Het drumgeluid klinkt een stuk minder vet als op “In Their Darkened Shrines”: de snare-drum klinkt vergelijkbaar met bijv. de laatste platen van Deeds of Flesh en Vital Remains, wat wel een achteruitgang is in mijn oren.

Fans kijken al lang genoeg uit naar deze plaat en zullen hem goed kunnen waarderen, zeker nadat het eerste nummer hen in de euforische stemming gebracht heeft waarin ik verkeerde na mijn eerste luisterbeurt. Het vrijgegeven nummer “Lashed to the Slave Stick” is wel representatief voor de hele cd: Nile klinkt als vanouds met alle vertrouwde elementen aanwezig, en doet op deze cd wat er van ze verwacht wordt. In enkele woorden over deze cd kan ik zeggen dat Nile gestagneerd is op hoog niveau: niet beter dan het vorige album en al helemaal niet beter dan het debuut, maar zeker nog steeds een van de interessantere releases van 2005!

Tracklist:

  1. Dusk Falls upon the Temple of the Serpent on the Mount of Sunrise
  2. Cast down the Heretic
  3. Sacrifice unto Sebec
  4. User-Maat-Re
  5. The Burning Pits of the Duat
  6. Chapter of Obeisance before giving Breath to the Inert one in the Presence of the Crescent Shaped Horns
  7. Lashed to the Slavestick
  8. Spawn of Uamenti
  9. Annihilation of the Wicked
  10. Von Unaussprechlichen Kulten

Actuele line-up:

  • Karl Sanders – Gitaar, vocalen
  • Dallas Toler-Wade – Gitaar, vocalen
  • George Kollias – Drums, percussie
  • Joe Payne – Basgitaar

Links: