Nightmarer – Deformity Adrift

Deformity Adrift is het tweede album van het Amerikaans/Duitse gezelschap achter Nightmarer. Technische dissonante death metal is de genrekwalificatie waar we deze band met leden van The Ocean, War From A Harlouts Mouth en Gigan onder moeten scharen. Dit is het eerste album wat op de burelen van Zware Metalen verschijnt. We kunnen dus niet putten uit eerdere beoordelingen of beschrijvingen van deze op het eerste oor interessante band. Enige ervaring met muziek is wel aanwezig, want de eerder genoemde bands zijn nu niet bepaald de minste binnen de metalwereld.

 
Een dik half uur aan technische, dissonante death metal dus, op dit Deformity Adrift, waarbij het geluid gelukkig niet kraakhelder is afgesteld. Het mag allemaal wat gruizig en duister klinken. Voor de sfeerbeleving dan, want het behoeft geen nadere uitleg dat we wel alle instrumenten willen horen. Maakt u zich daarover geen zorgen, want de mix is uitgebalanceerd genoeg om alles onversneden tot u te nemen. Naast de dissonantie (wat een riffgeweld!!) is tevens de speltechniek ruimschoots aanwezig. Malende en stompende drumcadansen worden op ons afgevuurd, al direct tijdens de opening van Brutalist Imperator. De muziek neemt als het ware de duistere geesten op sleeptouw. De lage, maar haast verstaanbare grunt klinkt vrij monumentaal. Er zit soms redelijk wat galm op de gehele geluidsbeleving, maar we ervaren dit niet als storend. Het geeft net die extra dimensie die we nodig hebben. Het drumwerk is heerlijk solide en tijdens de meeste nummers bijzonder strak en afwisselend. Tevens kent de band een goed gevoel voor songwriting, dat zich uit in bijvoorbeeld kort temporiseren tijdens Baptismal Tomb, om er daarna weer vol op te klappen. Natuurlijk spoken er talloze referenties door het hoofd van uw redacteur van dienst als het gaat om bands die gelijkaardig materiaal de wereld in slingeren, maar het heeft in dit geval weinig toegevoegde waarde. Waarom dan, hoor ik u denken? Nou gewoon simpelweg, omdat Nightmarer op dit album laat horen waar het toe in staat is. En dat is vrij groots van zichzelf, met veel interessante invalshoeken, zodat iedere vergelijking deels mank gaat.

Neem nu bijvoorbeeld het bonkige, hoekige smijtwerk tijdens het heerlijke Suffering Beyond Death. Dit nummer heeft zoveel tempowisselingen, schwung en groove in zich, dat het gewoonweg onmogelijk is om stil te blijven zitten. Met goed uitgekiende rustmomenten en kleine bruggetjes weet de band bovendien te voorkomen dat het teveel van de hak op de tak gaat. Met alle details is rekening gehouden, zo is ook het drumvolume tijdens dit soort momenten wat naar beneden gehaald. Effectief tot op het bot, als de bruutheid na een dergelijk moment weer toeslaat. Taufbefehl is dan nog noemenswaardig, want zoals de titel doet vermoeden zijn de teksten deels in de Duitse taal en dat levert in combinatie met de meer schreeuwende vocalen, naast de eerder genoemde grunt, een heel dwangmatig, sterk nummer op. Maar we kunnen over de gehele linie concluderen dat deze band de zaakjes gewoon prima voor elkaar heeft. En zodoende is Deformity Adrift aanbevelingswaardig voor de dissonante doodshoofden onder ons.

Score:

83/100

Label:

Total Dissonance Worship, 2023

Tracklisting:

  1. Brutalist Imperator
  2. Baptismal Tomb
  3. Throe of Illicit Withdrawal
  4. Tooms
  5. Suffering Beyond Death
  6. Taufbefehl
  7. Hammer of Desolation
  8. Endstadium
  9. Obliterated Shrine

Line-up:

  • John Collett – Vocalen
  • Simon Hawemann – Gitaren
  • Keith Merrow – Gitaren
  • Brendan Sloan – Bas
  • Paul Seidel – Drums

Links: