Nightland – The Great Nothing

Het Italiaans is een kleurrijke taal; een taal die haast klinkt alsof hij gezongen wordt. Maar het Italiaans is veel meer dan alleen een gesproken taal. Een beetje Italiaan spreekt net zo veel met de handen als met de mond. Van het uiten van ongeloof en onbegrip tot het geven van een compliment: je kunt het zo gek niet bedenken of de Italianen hebben er wel een gebaartje voor. Als je niet met de taal en cultuur bekend bent, ziet het er vaak wat theatraal uit. Het leidt bij mensen tot uitspraken als dat een beetje dramatiek bij menig Italiaan is aangeboren. Zover wil ik niet gaan, al kan ook ik niet ontkennen dat ik als het om metal gaat, er heel wat Italiaanse metalbands het label bombastisch, meeslepend en/of theatraal omgehangen kunnen krijgen. Apostolica, Fleshgod Apocalypse en Genus Ordinis Dei zijn daar prima voorbeelden van. Nightland kan naadloos aansluiten in dit rijtje…

Op haar derde album The Great Nothing leidt het viertal je naar een wereld van epische melodieën, scherpe riffs en dromerige sferen. Voor rechttoe rechtaan death metal moet je verder zoeken; de muziek van Nightland is opgeklopt met orkestrale arrangementen. Dit vertaalt zich onder andere in piano en strijkers geïntegreerd in de muziek en een theatraal koor dat een prominente rol op het album heeft gekregen. De valkuil om daarbij het orkestrale gedeelte het album interessant in te laten vullen, terwijl het metalen gedeelte uit vooral inwisselbare riffs en blast beats bestaat, wordt gelukkig vermeden. Het maakt dat, ondanks de pompeuze aankleding en een haast hypnotische sfeer, het album in het algemeen meer dan voldoende zijn zwaarte heeft behouden. De composities kennen een goed doordachte opbouw, met veel stemmige intermezzo’s, uitgesponnen instrumentale gedeeltes en rustigere secties die worden gebruikt om de verschillende muzikale delen met elkaar te verbinden. De scherpe grauw van zanger/gitarist Ludovico Cioffi, die overigens ook verantwoordelijk is voor de zeer fraaie albumhoes, steekt veelal scherp af tegen de filmische achtergrond die muzikaal wordt neergezet, maar past er prima bij.

De band speelt heel veel met dynamiek, sfeer en tempo. Het doet dat zowel in de nummers zelf als in de composities onderling. Zo is opener The Conjunction of Benetnash scherper en opgeblazener als For Once My Name, wat erop volgt. Dat nummer is melodieuzer en kent de nodige groove. Vervolg Shade of a Lowering Star, dat ruim tien minuten duurt, heeft dan weer veel meer raakvlakken met het openingsnummer. Het opent met een piano, waarna scherpe riffs en blast beats het overnemen, om vervolgens uit te komen in een gedeelte waarin een akoestische gitaar en een harmonieuze koor de overhand krijgen, er een stem doorheen fluistert, waarna een scherpe solo volgt, blast beats de controle herpakken en tegen het einde een gedeelte waar een piano doorheen deinst. Further past in hetzelfde muzikale straatje. Halverwege het album kom je 101 Megaparsecs tegen; een langgerekte atmosferisch nummer waarbij het keyboard en vrouwelijke vocalen de overhand krijgen. Net als binnen de ambient muziekstijl is deze er puur als soundscape; het zorgt voor een heel filmische sfeer en sluit nauw aan bij de door astrologie geïnspireerde tekstuele inhoud van het album. Wat volgt is The Great Nothing, dat in drie delen is opgedeeld, maar luistert als één lange, intrigerende stuk van vijftien minuten.


The Great Nothing is een fraai amalgaam van bombast en brutaliteit geworden. Liefhebbers van eerdergenoemde bands, maar bijvoorbeeld ook van Dimmu Borgir, Ex Deo, Irreversible Mechanism en Septicflesh zouden hun oor zeker eens te luister moeten leggen. En mocht je de pracht van dit album in een handgebaar willen vangen: breng je vingers van een hand bij elkaar, breng ze naar je lippen en terwijl je de vingers een kus geeft, beweeg je je hand van je gezicht af. Inderdaad: Bellissimo!

Score:

84/100

Label:

Scarlet Records, 2021

Tracklisting:

  1. The Conjunction of Benetnash
  2. For Once My Name
  3. Shade of a Lowering Star
  4. Further
  5. 101 Megaparsecs
  6. The Great Nothing, pt. 1: Of Seeking and Straying
  7. The Great Nothing, pt. 2: The Reliever
  8. The Great Nothing, pt. 3: Pursuers of Absolution

Line-up:

  • Ludovico Cioffi – Vocalen, Gitaar, Orkestraties
  • Brendan Paolini – Gitaar
  • Filippo Scrima – Basgitaar
  • Filippo Cicoria – Drums

Links: