Na een intense verliefdheid was mijn relatie met het I, Voidhanger label de laatste tijd wat bekoeld. Na vreemde releases met vergezochte avant-garde black, viking metal en atmosferische black die te dun was om soep mee te binden, hoefde het niet zo meer voor mij. Ik ben er echter eentje vergeten die het wel goed deed in 2017. Dit Nephilim’s Howl, een Fins drietal, dat vorig jaar debuteerde bij I, Voidhanger Records.
Het is niet meteen mijn favoriete stijl, maar toch weet Nephilim’s Howl met zijn geblackte doom metal genreoverstijgend sterk uit de hoek te komen. Traditionele doom (zang) met diepgaande percussie en een dosis progressieve/rituele folk-elementen, het is iets waar ook Primordial-fans wat aan zouden kunnen hebben. Ik zou Nephilim’s Howl ook onder dark metal kunnen onderbrengen, want er is een bepaalde Bethlehem-vibe aanwezig die souvenirs aan die melancholische metal laat opborrelen. Tegelijkertijd gaat het in de black metal tremelopartijen dan weer richting midtempo ‘heavy’ Noorse black (Gorgoroth-flashbacks her en der) zonder dat je het gevoel hebt dat je naar meer dan één band zit te luisteren. De homogene “feel” is blijvend doorheen het ganse album en maakt het op die manier ook memorabel.
Score:
76/100
Label:
I, Voidhanger, 2017
Tracklisting:
- Void Reflections I – Remembrance
- Of Ordeals and Triumph
- Hate Revelations
- Against the Worlds That Bind Us
- Through the Marrow of Human Suffering I, II & III
Line-up:
- AEK – Drums
- VJR – Gitaar, Bas, Synths
- Reavhan – Zang
Links: