Necrophobic – Womb Of Lilithu
Season of Mist, 2013
“Anno 2013 zijn die wijven toch allemaal geëmancipeerd. Wie gelijke rechten wil, moet er ook de klappen bijnemen.” Zoiets zal zanger/gitarist Tobias Sidegård wel gedacht hebben toen hij zijn vrouw en dochter letterlijk het klappen van de zweep deed voelen. Inmiddels ontkent de muzikant alle beschuldigingen, maar het feit dat hij enkele maanden in het rijkshotel heeft doorgebracht én uit de band is geflikkerd lijkt iets anders te suggereren. Tweemaal gestraft? Zijn verdiende loon? Aan jullie om dat uit te maken. Feit is dat er een nieuwe plaat in de rekken ligt (mét Sidegård) en de band voor de schier onmogelijke opdracht staat een gelijkwaardige frontman te vinden.
Het heeft allemaal geen invloed gehad op deze nieuwe plaat. Wat wel een invloed had, was het vertrek van gitarist Sebastian Ramstedt en de komst van zijn vervanger Fredrik Folkare. Deze laatste speelt ook in Unleashed en is behalve muzikant ook producer. Dat heeft productioneel alvast geresulteerd in een iets gelikter geluid.
Maar niet alleen de productie is toegankelijker, ook de songs zijn dat. Necrophobic had al een patent op de meest catchy blackened deathmetal in de scene, maar op Womb of Lilithu gaan ze nog een streepje verder. Het lijkt alsof de band eenzelfde soort evolutie doormaakt als Watain en zich zwaar is gaan toeleggen op pakkende hooks en herkenbare melodieën. Qua sfeer zit men overigens niet zover af van de laatste Watain. Al blijven de geesten van Dissection en Sacramentum nog steeds rondwaren tussen de vele melodieuze riffs.
Verder is alles bij het oude gebleven: sfeervolle deathblack van hoge kwaliteit voorzien van occulte en satanische teksten, dat is waar deze band al sinds 1989 voor staat. Op Womb Of Lilithu is dat niet anders.
De einconclusie dan. Muzikaal gezien is dit gewoon de volgende stap voor Necrophobic. De muziek is nog steeds extreem genoeg voor de doorwinterde fan, maar er zullen vast ook nieuwe fans worden gewonnen met deze toegankelijkere manier van werken. Of de band nog bestaansrecht heeft met enkel drummer Joakim Sterner als enige overgebleven lid en voor de rest muzikanten die respectievelijk vijf en twee jaar in de band spelen, is een andere zaak. De toekomst zal het leren, maar ik zou niet te lang wachten met die volgende plaat.
Tracklisting:
- Womb of Lilithu
- Splendour Nigri Solis
- Astaroth
- Furfur
- Black Night Raven
- The Necromancer
- Marquis Phenex
- Asmodee
- Marchosias
- Matanbuchus
- Paimon
- Opium Black
- Infinite Infernalis
- Amdusias
Line-up:
- Joakim Sterner – Drums
- Tobias Sidegård – Zang en gitaar
- Fredrik Folkare – Gitaar
- Alex Friberg – Basgitaar
Links: