Necrophobic – Dawn Of The Damned

Dit Stockholms vijftal dat al dertig jaar ervaring heeft in de extreme metalscene, heeft met Dawn Of The Damned, album nummer negen intussen, een opvolger klaar voor het meer dan sterke Mark Of The Necrogram uit 2018. Grondlegger Sterner is er met de huidige line-up in geslaagd niks van zijn initiële slagkracht te verliezen. Dit werd wel al duidelijk middels de singles Mirror Black, The Infernal Depths Of Eternity en het meest recente Devil’s Spawn Attack. De heer Schmier, inderdaad die van Destruction, komt even een paar vrolijke noten meebrullen op dit nummer. Je weet het: Necrophobic, dat is typisch Zweedse, melodische death/black metal, vaak aan een opzwepend, headbangend tempo! Op een streepje paint, een kogelriempje of een lederen vestje meer of minder wordt niet gekeken.

Aphelion is de heerlijke, heldere opener. Wat een leadlijn! Het blijkt echter een instrumentale starter te zijn, nochtans zat hier toch wel meer in. Darkness Be My Guide neemt het vervolgens over in meer dan typische stijl. En het wordt meteen duidelijk dat elk bandlid er meer dan zin in heeft. Ook de stembanden van de heer Anders Strokirk klinken lekker ingesmeerd met vet of olie. Dat laat hij op zowat elk nummer ten gepasten tijde meer dan horen.

Soms luister je wel eens naar platen en denk je: die volgorde van nummers is toch niet je dat. Op deze Dawn Of The Damned is dit totaal niet het geval. Elk nummer staat echt als een huis op de juiste plaats. Een voorbeeld? Waar je nog relatief suf gebeukt wordt door Mirror Black is Tartarian Winds een eerder op de wind, walsend mid-tempo nummer geworden.

Zowel Mirror Black als The Infernal Depths Of Eternity zijn voor mij de aanraders op dit album. Gewoon omdat hier het meer dan typisch Necrophobic geluid naar boven komt drijven. De bijna swingende dubbele baspartijen, de typische blastjes en de ook dit keer weer goed uitgedachte, perfect uitgevoerde twinleads en solo’s.

Afsluiten doen de heren met het hierboven vernoemde Devil’s Spawn Attack. Een thrashy, ook door heavy metal beïnvloed nummer. Persoonlijk voor mij het minste nummer op de plaat. Je kan ook stellen: voor elk wat wils.

Het blijft een typische Necrophobic plaat, deze Dawn Of The Damned. De heren staan altijd garant voor kwaliteit en leveren op gepaste tijden dan ook een schijf vol heerlijk geile riedels af, ook deze keer. Is deze plaat beter dan Mark Of The Necrogram? Ik vind van niet, maar wie maalt erom als ook deze schijf weer volgepropt staat met lekkers?!

Score:

85/100

Label:

Century Media Records, 2020

Tracklisting:

  1. Aphelion
  2. Darkness Be My Guide
  3. Mirror Black
  4. Tartarian Winds
  5. The Infernal Depths Of Eternity
  6. Dawn Of The Damned
  7. The Shadows
  8. As The Fire Burns
  9. The Return Of A Long Lost Soul
  10. Devil’s Spawn Attack

Line-up:

  • Joakim Sterner – Drums
  • Anders Strokirk – Zang
  • Sebastian Ramstedt – Gitaar
  • Johan Bergebäck – Gitaar
  • Allan Lundholm – Basgitaar

Links: