Napalm Death – Time Waits For No Slave
Century Media, 2009
Nog regelmatig gooi ik Smear Campaign (2006) met alle plezier op de lens. Met die schijf schudde Napalm Death destijds iedereen weer eens wakker door te laten zien en horen wat nu écht beuken is. Het deed me dan ook deugd dat ik onlangs Time Waits For No Slave op de deurmat aantrof. Daar lag ‘ie, al schuddend en bevend alsof het schijfje zelf moeite had met het vasthouden van zijn eigen inhoud.
Beestige inhoud dus, die losgelaten moest worden, die met een paranoïde blik in de ogen omstanders bij de strot grijpt en zonder woorden duidelijk maakt dat de wereld waar wij in leven door en door rot, corrupt en verdorven is. Wil je het niet horen, dan zal je moeten voelen.
Je begrijpt het waarschijnlijk al. Ook deze schijf stelt niet teleur. Napalm Death flikt het gewoon weer en eigenlijk realiseer je je dit al wanneer de openingstrack Strong-Arm nog niet eens halverwege is. De luisteraar krijgt in 50 minuten tijd een pot ongeremde en typisch op z’n Napalm Death‘s geëvolueerde grindcore voor zijn of haar kiezen waar je U tegen zegt. Precies, iets wat we inmiddels van het Engelse viertal gewend zijn. Ik zal ongetwijfeld niets nieuws vertellen als ik zeg dat de band lang niet meer zo klinkt als in de jaren ’80 maar qua brutaliteit hebben ze mijns inziens nooit iets ingeleverd. Het zijn lang niet altijd opgefokte blastbeats die we te horen krijgen, nee, luister maar eens naar Passive Tense, On The Brink Of Extinction of Larceny Of The Heart. Natuurlijk gaat het gas ook vaak genoeg open en dan is het hek serieus van de dam. Pak het thrashy Diktat, het venijnige Work To Rule of Fallacy Dominion er maar eens bij. Opvallend is de korte solo (!) tijdens A No-Sided Argument, wat overigens een geweldig fel nummer is.
Als luistertip raad ik Downbeat Clique aan, een gevarieerde track die zijn hoogepunt na een minuut of drie vindt in de vorm van enkele snel achtereenvolgende geniale screams. Het drumwerk van Danny Herrera is wederom noemenswaardig (Feeling Redundant) en de heldere productie in combinatie met de chaotische, rauwe en daardoor eerlijke vocalen van zanger Barney maken het album af. Een album dat zonder enige twijfel tussen pareltjes als Smear Campaign, The Code Is Red… Long Live The Code en The Order Of The Leech gezet kan worden. Liefhebbers kunnen zich dus al watertandend, likkebaardend en druipend van opwinding een weg banen naar de betere platenboer!
Tracklisting:
- Strong-Arm
- Diktat
- Work To Rule
- On The Brink Of Extinction
- Time Waits For No Slave
- Life And Limb
- Downbeat Clique
- Fallacy Dominion
- Passive Tense
- Larceny Of The Heart
- Procrastination On The Empty Vessel
- Feeling Redundant
- A No-Sided Argument
- De-evolution Ad Nauseum
Line-up:
- Mark ‘Barney’ Greenway – Vocals
- Mitch Harris – Guitars
- Shane Embury – Bass
- Danny Herrera – Drums
Links: