Döde Vägar, Döde Drömmar en dan nu Döde Själar. Dode wegen, dode dromen en dan nu dode zielen. Voila, even vlotjes vertaald. Deze Zweedse band, Mylingar, heeft drie releases op zijn conto. Wie achter de band zit, is me echter een raadsel. Dit zootje ongeregeld versmelt death metal met black metal en doet dit tot een vettige en gore brei voor de echte extreme metalliefhebber.
Er staan zeven gortige constructies op deze plaat en meteen vanaf nummer één ligt de snelheid hoog en wordt er stevig van jetje gegeven. Tussenin wordt er weliswaar ook tijd genomen om de voet van het gaspedaal te halen en eerder slepend, zompend en soppig verder te baggeren. Krassende ritmegitaren, iele soms dissonante gitaarriffs worden met elkaar afgewisseld. Zeker in het tweede nummer Nedstigningen blijft dat hoofdthema wel lekker in je koppie hangen. De drum ligt ergens in de verte en de bas, ja die, die zal wel ergens tussenin gemoffeld zitten, mede door het gebruik van één of ander pedaaltje. De gruntvocalen zijn vies en vuil maar lekker, ja toch! Luister hiervoor maar eens naar de vocale prestaties op het nummer Mållösheten.
Naarmate ik de plaat beluister, bekruipt me toch een eigenaardig gevoel, een gevoel dat ik toch niet helemaal kan plaatsen. Even een flashback en deze is echt voor die gozers die al een hele poos meegaan. Dit brouwsel doet me nu en dan terugdenken aan Kvist uit Noorwegen, de cultband die in 1996 For Kunsten Maa Vi Evig Vike via Avantgarde Music uitbracht. Je weet wel, die plaat die meesterlijk opent met het duivelse Ars Manifestia! Al is het misschien niet helemaal voor de muziek, maar voor de productie, uitvoering en dergelijke.
Score:
80/100
Label:
Amor Fati Productions, 2019
Tracklisting:
- Obalansen
- Nedstigningen
- Offret
- Bländningen
- Mållösheten
- Giftet
- Förlusten
Line-up:
- ?
Links: