Mustan Kuun Lapset – Valo

Uit het land van de duizend meren komt de nieuwste telg van Mustan Kuun Lapset aandrijven. Valo is intussen het zesde studioalbum van deze mannen afkomstig uit het Finse Lahti. Dark metal noemen ze het. Ik noem het melodische death metal. Het doet me onmiddellijk denken aan een band als Noumena en in veel mindere mate Moonsorrow, alhoewel Mustan Kuun Lapset hetzelfde epische in de nummers laat doorschemeren als deze landgenoten.

De plaat opent met het nummer Kuninkaan Uni. Een melodische intro, gespeeld op een kantele of Finse harp, wordt vervolgens omgeploegd tot een goeie starter en dit door middel van een stevige grunt en een doos vol melodische gitaarlijnen, allemaal vakkundig aan elkaar gemetseld met eenvoudige drumpartijen. Eindelijk, ook de bas komt voor in het stuk en staat lekker afgesteld, niet te kleverig. Deze kon wel net nog iets meer vettigheid hebben.

Ikaros, het derde nummer op de plaat, is een typische Finse mid-tempo meebruller. Hier is vooral de interactie, tussen de stevige mannenvocalen en de ‘vrouw-met-ballen-stem’ van Julia Mattila boeiend te noemen. Geen typisch sopraanachtig gedoe hier! Wil je trouwens dit nummer in het Fins meezingen, dan raad ik je de lyric video van het nummer aan.

Kohti Valoa start met een kabbelende akoestische gitaar. Deze lijn wordt vervolgens overgenomen door het gitaarduo in een soort van twin lead. Dit nummer sleept je mee, ook door de combinatie van scream- en gruntvocalen. De band heeft ook voor dit nummer een videoclip in elkaar gestoken. Hierin krijg je een indrukwekkend zicht op de Finse natuur en wordt het verhaal verteld van een jongeman die het leven toch erg moe is. Hij roeit met een eenvoudig bootje richting een verlaten eiland om vervolgens, eens aangekomen, zich te ontdoen van deze sloep en zich met een pistool in de hand te nestelen op de koude ondergrond. De rest laat zich natuurlijk raden.

Valo, het titelnummer, is een prachtig instrumentaaltje dat het album afsluit. De viool van gastmuzikant Jukka Malinen gaat hier in dialoog met de akoestische gitaar. En dan komt een verrassing! Achter dat pareltje zit nog een hidden track. Jongens, en wat voor één! Nu, dat luister je beter zelf.

Jammer wel van de productie, ondanks het feit dat alles mooi en proper op de plaat staat, zijn er toch wat minpunten. Zo klinkt de basdrum nu en dan als een koppel wastonnen en krijg je soms het gevoel dat Kalle Takalo wel eens, na de volgende slag, doorheen de drumvellen zou kunnen meppen bij het aanslaan van de toms. Luister hiervoor naar, het overigens wel erg goede nummer, Nostalgia. Desalniettemin is Valo een dikke plaat!

Score:

85/100

Label:

Inverse Records, 2019

Tracklisting:

1. Kuninkaan Uni
2. Eksyneet
3. Ikaros
4. Kohti Valoa
5. Soidin
6. Nostalgia
7. Tropaenum
8. Valo

Line-up:

• Pete Lehtinen – Zang, gitaar, keyboard
• Heikki Piipari – Gitaar
• Ville Pelkonen – Zang, bas
• Kalle Takalo – Drums

Links:

• Mustan Kuun Lapset Facebook
• Inverse Records