Mortician – Darkest Day of Horror

Mortician – Darkest Day of Horror



Je hebt bruut, bruter en bruutst. En Mortician past eigenlijk niet eens bij die laatste groep. Mortician is dan ook een band die vrijwel bij geen enkele metalhead onbekend is, de band heeft een ongekende cultstatus bereikt. De band startte in 1989 onder de naam Casket, maar veranderde al vlug in Mortician. De band kwam al vrij snel zonder de drummer te zitten, en loste dat op door de sound van de band nog gewelddadiger te maken dan het al was met een drumcomputer. Na verschillende 7”-es op het toen kersverse Relapse label, die enorm goed ontvangen werden door de pers en de fans, groeide de band uit toen één van de populairste acts in de deathmetal scene. Na enkele full-length albums is die status niet veranderd. En na het wat tegenvallende Domain Of Death is hier een nieuw album, Darkest Days Of Horror.



Mortician - Darkest Day of Horror



En het eerste wat me opvalt is eigenlijk is de vooruitgang die opnieuw is opgezet vanuit Domain Of Death, die me toch echt iets tegenviel. De songs zijn weer echt songs en niet losse blastbeats met intro’s en andere kletspraat. Alle ingrediënten zijn weer aanwezig op deze schijf: de extreem lage grunts (die in tegenstelling tot die de voorganger, toch minder laag zijn), groovy gitaar rifs, ronkende bass-partijen (die ook minder zwaar/log zijn als op de vorige CD) en uiteraard de intro’s uit allerlei horror B-films.



De meest kenmerkende eigenschap waar je Mortician uit duizenden kan halen is het smerig logge, Neanderthaler-achtige, low-budget deathmetal geluid gemengd met een scheutje grindcore. Wat deze schijf nou weer beter maakt als de voorganger zijn de echte groovy stukjes die in je hoofd blijven hangen en er voor zorgen dat de schijf beter één geheel vormen. Er zijn zelfs wat soort snelle hoge gitaarloopjes (je kunt het net geen solo’s noemen) toegevoegd op een nummer als Rampage.



Over de zware literaire waarde van de teksten hoef ik eigenlijk niets te zeggen, songtitels als Human Puzzle, Cannibalistic Fiends, Chopped To Pieces en Taste For Blood zeggen meer dan voldoende, het zelfde geldt voor het artwork. Op de verbetering ten opzichte van het vorige album zijn er geen veranderingen op te merken. Wel is er meer variëteit in de nummers aangebracht, in een nummer als Ghost House wordt er heel erg langzaam en log gestart (zoals we dat onder andere van Necrophagia kennen) en dit wordt afgemaakt door een extreem snel stuk. Dit geeft de CD een wat meer luisterbaar identiteit.



Al met al een CD die de fans van Mortician zeker niet zal teleurstellen, en voor fans van ultra brute deathmetal eigenlijk ook gewoon een must is. De CD kan dan ook blind gekocht worden. Dit zou wel eens de soundtrack van één van je meest bloederige nachtmerries kunnen zijn…


Tracklist:

  1. Audra
  2. Slowly Eaten
  3. The Bloodseekers
  4. Voodoo Curse
  5. Massacred
  6. Human Puzzle
  7. Chopped to Pieces
  8. Revenge
  9. Mangled
  10. Dead and Buried
  11. Darkest Day of Horror
  12. Rampage
  13. Cannabalistic Fiends
  14. Carving Flesh
  15. Ghost House
  16. Vaporized
  17. Pledge Night of Death
  18. Taste For Blood
  19. Disintegrated
  20. The Final Sacrifice



Meer informatie: