Moonspell – Alpha Noir
Napalm Records, 2012
Moonspell is al enkele jaren een grote naam binnen de metalscene. Drie jaar na hun vorige album Night Eternal komen ze nu met een nieuwe uitgave. Alpha Noir is de helft van een tweeluik, waar Omega White het tweede deel van is.
Waar Omega White het meer atmosferische en melodieuze pad kiest, geïnspireerd door het oudere werk van de band (denk Wolfheart en Irreligious), gaat Alpha Noir verder waar Night Eternal ophield. Zware gothic doom, met nog steeds meer dan genoeg symfonische invloeden, en de donkere sfeer die we van Moonspell gewend zijn.
In eerste instantie leek Alpha Noir meer van hetzelfde, en bij vlagen zelfs een beetje saai. Naarmate ik het album echter vaker beluisterde vielen er steeds meer kleine details op, waardoor het toch een zeer vermakelijk album bleek. De cd bereikt zijn hoogtepunt ongeveer halverwege, met achtereenvolgens het Portugese Em Nome Do Medo en Opera Carne, waarbij vooral die laatste een echte luistertip is. Een meeslepend, heftig nummer, met een solo die aan NWOBHM doet denken.
Hoewel de rest van het album een constante, hoge kwaliteit bevat, ontbreekt het helaas aan verdere hoogtepunten. Hierdoor haalt Alpha Noir het toch niet bij een klassieker als Memorial. Het blijft wel een erg sterke plaat, en eenieder die Night Eternal kon waarderen, zal ook zeker plezier beleven aan deze.
Tracklisting:
- Axis Mundi
- Lickanthrope
- Versus
- Alpha Noir
- Em Nome Do Medo
- Opera Carne
- Love Is Blasphemy
- Grandstand
- Sine Missione
Line-up:
- Fernando Ribeiro – Vocals
- Miguel Gaspar – Drums
- Ricardo Amorim – Guitar
- Pedro Paixao – Keyboard, Guitar
- Aires Pereira – Bass
Links: