Mizmor – Wit’s End

Geschreven door op 12-02-2022 om 23:33.

מזמור oftewel Mizmor – Hebreeuws voor psalm – is het soloproject van een zekere Liam Neighbors uit Portland, Oregon. De man maakt een smakelijke mix van black, drone en doom metal en neen, hij is geen jood, maar een ex-christen die gaandeweg zijn geloof verloor en zich tegenwoordig spiritueel vooral uit op muzikaal vlak. Twee jaar geleden bracht de man nog het album Dialetheia uit en hoewel dit slechts twee nummers bevatte, duurde de hele plaat toch vlotjes een half uur. Nu is Mizmor terug, al is het slechts met een EP. Dit toont netjes aan hoe absurd de dunne lijn tussen een EP en volwaardig album soms is. De nieuwe EP heet namelijk Wit’s End en bevat eveneens slechts twee nummers. In tegenstelling tot het vorige album tikt deze EP echter af op negenentwintig minuten. Duidelijk een EP dus.

Ik ben niet zo bekend met Mizmors vorige werk, maar weet wel dat de voorgaande plaat zeer dronegericht was. De fans misten de invloeden van black en doom en daar lijkt Neighbors naar te hebben geluisterd. Ja, ook deze EP trekt krom onder het gewicht van de drone en ambiente muziek, maar toch druipt er af en toe wat zwartgallige doom naar buiten in openingstrack Wit’s End. De gitaren en zang doen soms wat black metal-achtig aan, maar ik zou hier nooit het kwaliteitslabel black op kleven hoor. Ambiente muziek, overgoten met zwarte doom. Zo kan je dit nummer misschien nog het beste omschrijven. Het duistere, boosaardige gevoel dat deze muziek met zich meesleept, vind ik geweldig! Het nummer duurt bijna een kwartier en enkel tegen het einde verliest het alle spanning wanneer minimalistische drone muziek voor een veel te lang outro zorgt. Van de tweede en laatste track Pareidolia ben ik minder fan. Het nummer is feitelijk niets meer dan ruim vijftien minuten durende soundscapes en eentonige drone. De kwaliteit van het geluid lijkt ook expres van belabberde kwaliteit te zijn. Rare jongen, die Mizmor.

Deze EP bestaat dus uit een kwartier heerlijke drone doom en een kwartier radioruis. Dit is plat uitgedrukt mijn samenvatting van deze Wit’s End. Leg gerust eens het eerste nummer op. Het zet gevoelens van frustratie en wanhoop over op zijn luisteraar en brengt bij momenten net dat soort atmosferische hypnose wat drone zo leuk kan maken. Negeer daarna gerust dat tweede nummer, tenzij je echt werkelijk geen fluit te doen hebt en eens vijftien minuten wilt verzeild raken in de vreemde hersenkronkels van een alle religies afgezworen vreemde kerel uit Portland, Oregon.

Label:

Gilead Media, 2022

Tracklisting:

  1. Wit’s End
  2. Pareidolia

Line-up:

  • Liam Neighbors – Alles

Links: