Milking The Goatmachine – Back From The Goats
Anstalt Records, 2009
Dit neem ik figuurlijk bijzonder serieus. Nuclear Blast, een naam van formaat, heeft een bescheten kikker gebaard. Eerst dacht men aan een boorling uit een een homoseksuele relatie, maar het bleek een sublabel geworden te zijn dat zich specialiseert in de niche-praktijken van geperverteerde geesten die zich minder en minder kunnen vinden in de te bekend geworden bende bruutbands van het grote label. Begrijp je? Persoonlijk denk ik dat het idee bij Nuclear Blast ontsproten is toen tijdens de laatste edities van onder andere Party San de tent van bijvoorbeeld Rotten Roll Rex meer bezoekers over de vloer kreeg dan die van hen. Ok, dat is lichtelijk overdreven, maar de dichtheid in de tent was groter. Als groot label wil je dan ook wel je graantje meepikken, maar dan moet je wel met iets relatief nieuws komen. Een abnormale naam bijvoorbeeld, of verborgen identiteiten van bandleden, die dan na een aantal weken eigenlijk leden van Behemoth of Kataklysm blijken te zijn (ik zeg maar iets). Onzekerheid bij het doelpubliek dus: word je serieus genomen in je niet-serieus zijn? Nog zoiets is het feit dat je als luisteraar niet zeker bent van de authenticiteit van dergelijke bands. Is het een grap? Is het een grap over een grap? Of is het puur debiel doen (zoals het bedoeld zou moeten zijn in sommige gevallen). Erg complex allemaal. Ik gaf dit Milking The Goatmachine uit Duitsland (Goateborg, zoals ze zelf zeggen) het voordeel van de bijna zekerheid niet.
Waar gaat dit over? Goede vraag. Eigenlijk is het een veredelde coverband, dit Milking The Goatmachine. Ideaal voor een quiz eigenlijk. Wie goed oplet vindt referenties naar bijvoorbeeld Bolt Thrower, Sacred Reich (zie ook onderstaande clip), Nailbomb en Napalm Death. Nog enkele andere ook hoor, maar deze bands geven een beeld van hoe het klinkt. Grindend (inclusief “iii-iii-wííí” geit-squeal), beukend en een Zuid-Amerikaanse vibe kleuren het geheel. Hoewel de nummers onderling vrij verschillend zijn, keren deze aspecten steeds terug. Ook Brujeria komt in gedachten naar voren.
Erg fijn op een festivalletje of voor tussendoor, maar een meerwaarde heeft het niet echt. Een veredelde coverband dus, zoals ik al meldde. Kan beter. Strak, lekkere productie maar te weinig om het geitenlijf om een blijver te zijn. En dat na zo een introductie…
Tracklisting:
- March Into Shed
- A Tale Of Slaughtering
- Surf Goataragua
- Sour Milk Boogie
- Goats Got No Clits
- Rise Of The Wise Goat
- Bingo Bongo…
- Eaten Blessed Scum
- Goat Thrower
- Feed The Goat
- Wasting Away
- The Last Unigoat
- Born, Lost And Captured
- Back From The Goats
Line-up:
- Goatleeb
- Toni
- Joe Anus
- Goatfreed Udder
Links: