Marduk – Rom 5:12
Regain Records, 2007
Marduk mag zo onderhand wel de hardst werkende groep in Black metalland
genoemd worden. Is men niet op tournee, dan werkt men wel aan een nieuwe plaat.
Ook de stroom live-registraties is de laatste jaren aanzienlijk gegroeid bij
deze Zweden. Misschien heb ik daarom het gevoel dat Rom 5:12 snel na
Plague Angel komt. In werkelijkheid zit er maar liefst tweeënhalf
jaar tussen beide werkjes.
Nadat de band, naar mijn idee, een beetje was ingekakt na Nightwing, was
Plague Angel uit 2004 de glorieuze terugkeer voor velen. Ook voor
mezelf. De macabere invloed van nieuwe zanger Mortuus was doorheen die
hele plaat voelbaar. En net die ziekelijke fascinatie voor de dood inspireerde
de band tot het schrijven van een plaat om u tegen te zeggen.
Anno 2007 lijkt het me wel op z’n plaats om te stellen dat de invloed van
Mortuus alleen maar groter is geworden. Het (overigens zeer sfeervolle)
artwork is eigenlijk inwisselbaar met dat van Mortuus andere (ex?-)band
Funeral Mist en ook muzikaal tonen beide bands nogal wat
overeenkomsten. Zo had een nummer als Imago Mortis evengoed op
Salvation van Funeral Mist kunnen staan. Anderzijds zou je ook kunnen
stellen dat Mortuus zijn plek binnen de band heeft gevonden en nu zijn
eigen stempel wil doordrukken. Als ik die lange, verwrongen, doodse uithalen van
hem hoor op Rom 5:12, is die laatste verklaring misschien wel heel
accuraat.
Het moge duidelijk zijn dat Rom 5:12 beslist geen herhalingsoefening is geworden
van Plague Angel. Die plaat was een statement: Marduk is
terug! De nieuwe langspeler is een stuk gevarieerder. De band is bijvoorbeeld
weer wat meer aandacht gaan besteden aan midtempo-songs. Ook de inbreng van
gastzangers maakt deze schijf meer divers van aard. We horen Joakim
Gothberg (Dimension Zero, ex-Marduk) op Cold Mouth
Prayer meebrullen en in Accuser / Opposer zorgt Naihmass
Nemtheanga van Primordial ervoor dat we opeens een hele andere
Marduk te horen krijgen. Ook verrassend is het soundscape-achtige 1651,
waarvoor de muziek werd aangeleverd door Arditi (een zijproject van het
geniale neoklassieke Puissance).
Ik mag zeker ook niet voorbij gaan aan de kwaliteiten van (helaas ondertussen
ex-) drummer Emil Dragutinovic, die nog te horen is op zes van de tien
songs. Er zijn er maar weinig die een drumstel kunnen slopen zoals hij dat kan!
Op drie andere songs horen we ene J. gustafsson (niet de nieuwe
drummer!). Of hij dezelfde skills heeft als Dragutinovic kunnen we op
basis van deze midtempo-songs niet uitmaken. Benieuwd hoe de "echte" nieuwe
drummer Lars Broddesson (o.a. Absurdeity en Excessum
) het er live vanaf brengt.
Concluderend kan ik stellen dat Marduk zich verder heeft ontwikkeld in de
richting die men is ingeslagen met Plague Angel. De invloed van
Mortuus is aanzienlijk groter geworden en dat heeft een veelzijdige en
afwissellende plaat opgeleverd. Niet iedereen zal kunnen leven met het aantal
tragere songs (bijna de halve plaat, eigenlijk), maar er is naar mijn idee nog
voldoende snel materiaal te horen om de oudere diehards tevreden te stellen. Een
geslaagde tiende plaat!
Tracklisting:
- The levelling dust
- Could mouth prayer
- Imago mortis
- Through the belly of damnation
- 1651
- Limbs of worship
- Accuser / Opposer
- Vanity of vanities
- Womb of perishableness
- Voices from Avignon
Line-up:
- Morgan Steinmeyer Hakansson – guitars
- Magnus "Devo" Andersson – bass
- Mortuus – vocals
- Emil Dragutinovic – drums
- J. gustafsson – drums
Links: