Malignancy – Eugenics
Hammerheart Records, 2012
”Het minimalisme is een stroming in de beeldende kunst die vanaf de jaren 1960 vanuit de Verenigde Staten in Europa geïntroduceerd werd. De stroming heeft verwantschap met de fundamentele kunst en was een reactie op het voordien in Amerika hoogtij vierende abstract expressionisme.” U denkt waarschijnlijk, waar heeft die man het over? Nu wel, het minimalisme had als belangrijke pijler het ‘less is more’ principe. Mooi door simpel te blijven.
Malignancy heeft dit principe duidelijk niet begrepen. Met man en macht probeert deze band zoveel mogelijk riedeltjes, accenten, roffeltjes, breaks en tempowisselingen in een song te proppen. Op zich slagen ze daar aardig in, maar een lekker in het gehoor liggend plaatje is het allerminst.
Ongetwijfeld zal Dying Fetus een belangrijke bron van invloed zijn geweest, want qua muziekstijl zit Malignancy in dezelfde slam death/grind-hoek. In dit geval de hoek waar de klappen vallen, want door het ontbreken van een bepaalde lijn of structuur in de verschillende tracks, is het moeilijk om de aandacht niet te laten verslappen. Daar waar Dying Fetus juist uitermate goed in staat is om met technische death toch een compact geheel te creëren, laten deze Amerikanen het afweten. Een onsamenhangend opeenvolgen van technische trucjes zorgt niet direct voor een goed album. De productie is daarbij glashelder maar had wel een stuk vetter gemogen.
Het is mij duidelijk. Ongetwijfeld zullen er liefhebbers te vinden zijn voor dit ultratechnische werk, maar ik haak af. Meer is in dit geval duidelijk minder.
Tracklisting:
.jpg )
- Type Zero Civilization
- Eugenics
- Extinction Event
- Global Systemic Collapse
- Cataclysmic Euphoria
- Separatists
- Monstrous Indifference
- Cryptobiosis
- Creatures of Conformity
- The Breach
Links: