Majesty Of Silence – Die Schöpfung Tohuwabohu

Maar liefst dertien nummers staan er op de vijfde langspeler van deze uit Aarau afkomstige Zwitsers. Dit Majesty Of Silence brengt melodische black metal of zou dit toch moeten doen. De totale speeltijd van dit nieuwe album overstijgt ruim het uur. Ik ben benieuwd of ik er gedurende de hele tijd mijn volledige aandacht aan kan schenken. Volgens mijn bescheiden mening duurt een degelijke plaat immers niet meer dan een helft van een voetbalwedstrijd, vijfenveertig minuten dus. Daarbij komt dat het oog ook wel wat wil en als je dan zo een gedrocht van een albumcover ziet, dan bedruipt me toch enig ongemak en begint mijn buikgevoel me ook al te waarschuwen. Nu al?

Ja, nu al. Geef me eens ongelijk, zou ik denken. Na twee nummers, de intro Wiederauferstehung en vervolgens Die Korrektur, heb ik er al genoeg van. Dit is geen melodische black metal. Dit is symfonische pielewielblackmetal. Als je dit tenminste nog black metal kan noemen. Te pas en te onpas rijgen de beide heren de ene rukriff na de andere aan elkaar. Alzo is er maar weinig houvast en hoor ik geen lijn in de nummers. Op zich kan ik dat wel hebben en kan ik ook enige dissonantie en hoekigheid wel appreciëren, doch hetgeen deze Zwitsers produceren raakt mijn koude kleren niet. Het lijkt op een flauw afkooksel, een weinig pittige hutsepot of een onsmakelijk, weinig gekruide mix van derderangs oude Angizia, Korova, Korovakill, Covenant en Cradle Of Filth-riffjes die in de pot worden gegooid met wat ideeën die de heren gevonden hebben bij andere copy-catbands. Er wordt een poging gedaan om enige epiek en heroïek in de nummers te stoppen middels piano-partijen en breekbare vrouwelijke vocalen maar dit lukt maar tot een zeker punt. Zo zijn de eindmaten van Sei Gedankt best te pruimen.

Wil je sympfonische pielewielblack metal in zijn zuiverste soort aanhoren? Spoel dan even door naar Das Ritual. Het raakt kant noch wal wat de heren en de dame hier afleveren. En voor je het weet zit je alweer naar het volgende mindere nummer te luisteren en het gaat maar door en door… Aan inspiratie bij de heren in ieder geval geen gebrek.

Ik zou zeggen, speel lekker verder heren, mij hoef je wel niet te rekenen tot je fanclub. Eerlijk, ik heb het geprobeerd maar het lukt me niet. Dit neemt niet weg dat iemand anders deze Zwitsers vast wel kan waarderen. Check wel even de teaser. Ik weet ook wel dat er een heel verhaal achter dit album zit, vandaar ook die symfonische, filmische insteek, maar ook hier kan je me niet mee overtuigen.

Score:

45/100

Label:

Boersma Records, 2021

Tracklisting:

  1. Wiederauferstehung
  2. Die Korrektur
  3. Sei Gedankt
  4. Das Ritual
  5. Das Letzte Spiel
  6. Es Tut Uns Leid
  7. Stechpalmenholz
  8. Schoenes Finale
  9. Ein Haus Am Meer
  10. Rolf
  11. Willkommen Zu Hause
  12. Seelensammler
  13. Schalt Es Aus

Line-up:

  • Peter Mahler – Gitaar
  • Christian Geissman – Gitaar, bas, cello, vocalen
  • Peter Papadimitriya – Drums, vocalen
  • Simon Huber – Keyboards

Links: