Machine Head – Through the Ashes of Empires
Machine Head? Is dat niet die band die zijn debuut ‘Burn my Eyes’ nooit overtroffen heeft? De band die al jaren zijn muzikale draai niet meer vindt? De band die door het merendeel van het metalpubliek als passé werd beschouwd? Precies, al deze omschrijvingen zijn van toepassing op Machine Head. Waarom dan nog een recensie aan deze band wijden, hoor ik je denken. Wel, omdat Machine Head naar mijn bescheiden mening weer helemaal terug is. De band heeft om wat voor reden dan ook het oude vuur hervonden en heeft met ‘Through the Ashes of Empires’ een dijk van een plaat afgeleverd. Eén en ander zal wel te maken hebben met de komst van Phil Demmel waarmee Rob Flynn ook al in Vio-lence zat, maar feit is dat ‘Through the Ashes of Empires’ iedereen die de band dood waande op bijzonder agressieve wijze wakker schudt.
Vooreerst is de band weer een samenwerking aangegaan met producer Colin Richardson (dit voor de mix, want de productie lag in handen van Rob Flynn) die ook al de eerste twee platen van een meer dan heftig geluid voorzag en dat terwijl de band na de opnames van hun tweede plaat gezworen had nooit meer met hem te willen werken.
Verder klinkt Machine Head anno 2003 weer bevlogen, agressief en bezeten alsof dit hun debuut is. Dat wil niet zeggen dat ‘Through the Ashes of Empires’ een regelrechte kopie is van ‘Burn my Eyes’, maar we kunnen ook niet ontkennen dat de band bewust in het verleden graaft. Dat neemt uiteraard niet weg dat nummers als ‘Elegy’ en vooral ‘Descend the Shades of Night’ anders klinken dan we van de band gewend zijn. In het laatstgenoemde nummer duiken zelfs akoestische gitaren op en neemt de band rustig zijn tijd om de sfeer op te bouwen (de song klokt bijna acht minuten).
Mijn favoriete track is ‘Days turn Blue to Gray’, omdat daarin de combinatie van agressie en melodie naar mijn idee het meest geslaagd is. Ook het thrashen is de band niet verleerd, getuige de tempoversnelling in ‘Empirium’ en het overwegend snelle ‘Left Unfinished’.
Verder gaan de teksten dieper dan ooit tevoren met als hoogtepunt het eerdergenoemde ‘Left Unfinished’ waarin Rob een stevige sneer geeft in de richting van zijn biologische ouders (Rob werd geadopteerd) en waarin hij zijn ware naam, Lawrence Mathew Cardine, onthult.
Conclusie: Machine Head is wat mij betreft helemaal terug en laat dat blijken middels een dijk van een plaat. ‘Through the Ashes of Empires’ is de plaat die de band had moeten uitbrengen na ‘Burn my Eyes’. Dat het zo lang heeft moeten duren is te betreuren, maar dat het nu eindelijk gebeurd is is natuurlijk het belangrijkste. Luister en overtuig uzelf.
Er is een dubbelversie van ‘Through the Ashes of Empires’ met wat bonusmateriaal voor handen. Die is beperkt qua oplage, dus wees snel.
Tracklisting:
- Imperium
- Bite the Bullet
- Left Unfinished
- Elegy
- In the Presence of my Enemies
- Days turn Blue to Gray
- Vim
- All Falls Down
- Wipe the Tears
- Descend the Shades of Night
Bonus-Cd
- Bite the Bullet (demo)
- Left Unfinished (demo)
- Elegy (demo)
- All Falls Down (demo)
- In the Presence of my Enemies (demo)
- The Blood, the Sweat, the Tears (live-video)
- The Making of ‘Through the Ashes of Empires’ (video)
Line-up:
- Robert Flynn – lead vocals, guitars
- Adam Duce – bass, bkg vocals
- Dave McClain – drums
- Phil Demmel – lead guitars
Links:
- Website: www.machinehead1.com