Lugubrum – De Ware Hond
Old Grey Hair, 2007
Al sinds halverwege de jaren ’90 volg ik Lugubrum op de voet. Begonnen
als een ietwat standaard black-metalband heeft deze eigenzinnige band zich
gaandeweg ontwikkeld tot misschien wel een van de meest vooruitstrevende
uitwasemingen van het genre. Dat het grote publiek deze band nog niet heeft
opgepikt, is m.i. dan ook volledig te wijten aan hun eigen balsturigheid.
De avantgardische tonen die het nieuwste werk van Lugubrum bekleden,
dwalen dan ook rond in een bruine poel van nauwelijks te noemen stijlen.
Black-metal kun je dit niet noemen. Die term was wat betreft de muziek van
Lugubrum al vijf albums geleden compleet achterhaald. Vergelijkingen maken,
is al helemaal onmogelijk. Lugubrum is immers volstrekt uniek. Eigenlijk
zijn zou je dit moeten bestempelen als sfeerschepppingen. Donkere, beschonken en
vuige sfeerscheppingen. De warse gitaarriffs; de weerspannige, jazzy saxofoon;
de teugelloze blasts; de misselijke vocalen van Barditus;… Het draagt allemaal
bij aan het markante geluid van deze band.
Misschien moet je bij deze band gewoon de klik voelen en dit is nu eenmaal niet
in woorden te vervatten. U begrijpt dat De Ware Hond geen hapklare brok
is. Absurd, bizar, buitennissig, excentriek, curieus, wonderlijk,… Wie het
weet, mag het zeggen. Ergens, tussen zwerf- en schoothond, in de deuropening,
slaap… de ware hond.
Tracklisting:
Side A – Stavelot
- Movement I – opwaartse hond
- Movement II – the dog in the doorway
Side B – Ghent
- Movement I – neerwaartse hond
- Movement II – flinke hond von hell slaapwel
Line-up:
- Barditus – vocals
- M. – guitar
- h. – guitar
- Svein – drums
- Stain – bass
- Mantak Chien – organ, melodica
- Fulco – organ
- Bhodidharma – sax
Links: