Nummer één in de serie “Te goed om te laten liggen”, is Horizonless van het Amerikaanse Loss en kwam in mei van dit jaar al uit. Voor de band is dit pas hun tweede langspeler na het debuut Despond uit 2011 dat eveneens uitgebracht werd op het gerenommeerde Profound lore. Dit album kreeg eigenlijk unaniem lovende kritieken en de verwachtingen voor de opvolger zijn dus ook hooggespannen.
Deze verwachtingen worden direct vanaf de opener The Joy of All Who Sorrow al waargemaakt. Doom met een hoofdletter D met sterke invloeden van Mournful Congregation, zonder te klinken als een muur van geluid. De openheid in de nummers en de ruimte voor de hartverscheurende melodieën zorgen ervoor dat dit album eruit springt. Er wordt op de vocalen meer gevarieerd dan op het debuut waardoor de verandering van emoties meer wordt benadrukt, dit wordt op het laatste nummer mede gedaan met behulp van gastvocalen door Billy Anderson (producer van onder andere Sleep), Wrest (Leviathan) en Stevie Floyd (Dark Castle). Naast de lange nummers die bij dit genre horen, krijg je voor de afwisseling vier duidelijk kortere tracks/intermezzo’s variërend van net geen twee tot net geen vijf minuten te horen die ervoor zorgen dat het album nergens saai of langdradig wordt.
Dit album is zwaar en depressief zonder direct het hele album in de aller donkerste funeraldoom regionen te spelen en dat mag gewoon knap genoemd worden. Het is dan ook een absolute aanrader voor elke doomliefhebber en de funeral doomliefhebber in het bijzonder. Ik weet dan ook haast wel zeker dat deze plaat in de komende weken in veel eindejaarslijstjes zal prijken.
Score: 
86/100
Label:
Profound Lore records, 2017
Tracklisting:
- The Joy of All Who Sorrow
- I.O.
- All Grows on Tears
- Moved Beyond Murder
- Naught
- The End Steps Forth
- Horizonless
- Banishment
- When Death Is All
Line-up:
- John Anderson – Bas
- Jay LeMaire – Drums
- Timothei Lewis – Gitaar
- Mike Meacham – Zang, Gitaar
Links: