Lord Belial – Rapture

Geschreven door op 26-04-2022 om 18:45.

The Black Curse was het laatste echte muzikale werk van de heren van Lord Belial. En dat was dan het gezegende jaar 2008. Vervolgens speelden de mannen nog wel wat live optredens totdat in 2015 de boel toch echt wel even op slot ging. In 2020 was er dan opeens een teken van leven en in 2021 werd vervolgens dit negende studio-album opgenomen met niemand minder dan Andy LaRoque, de man die voor deze Zweden van Lord Belial al eerder aan de knoppen zat. Hammerheart Records brengt dit negende album uit en het wordt verkocht als hun meest diverse album tot nu toe, met alleen maar “killers” en weinig “fillers”. Ik ben benieuwd. De meesten onder jullie weten dat Lord Belial met Kiss The Goat op de proppen kwam in de gloriejaren van de (melodische) black metal, 1995. Je mag je dus hopelijk verwachten aan een reis terug in de tijd, terug naar de hoogdagen.

Legion raast alvast aan lichtsnelheid de boxen uit. En met een LaRoque-productie mag je alvast zeker zijn dat er niks aan kracht en ook niks aan finesse verloren geraakt. On A Throne Of Souls heeft dan voor het eerst op deze plaat die typische leadlijnen en de in pek gedrenkte melodieën. Hier hoor je echt die typische Zweedse sound en besef je ook waarom de heren in de jaren negentig en ver daarna zo een hoge toppen scheerden. Op Dissection-achtige, walzende wijze opent dan weer Rapture Of Belial. Heerlijk schurende, snijdende solo. Ook typisch Lord Belial, die denderende, doorhamerende hammerblasts.

Doorheen het album wordt nu en dan ook wat gas teruggenomen en krijg je wat contemplatievere thema’s te verwerken, iets wat de heren van Naglfar bijvoorbeeld ook doen. Belie All Gods geeft zo dan, vermoedelijk met de filmisch gesproken stukken, een heel eigen karakter aan de plaat. Luister ook naar die epische solo die ondersteund wordt door een strak uitgevoerde drumpartij, waar hier en daar toch wat finesse insluipt. Heerlijk om hier opvolgende een knotterende, smerige baspartij te horen die de fundamenten legt voor Evil Incarnate. In Lux Luciferi wordt een al erg sterke riffcollectie ondersteund door een bijna spookachtige keyboardlaag.

Dit Rapture is zeker een erg sterk album geworden, een album waarop alle typische Lord Belial-elementen aanwezig zijn. Maar om nu te beweren dat er enkel “killers” (bijvoorbeeld: On A Throne Of Souls) en geen “fillers” (bijvoorbeeld: Destruction) op het album staan, valt dan weer te bestempelen als een oude verkooptruc. Desalniettemin luistert dit Rapture heel lekker weg en doet het je bij momenten echt wel terugdenken aan de hoogdagen.

Score:

80/100

Label:

Hammerheart records, 2022

Tracklisting:

  1. Legion
  2. On A Throne Of Souls
  3. Rapture Of Belial
  4. Destruction
  5. Belie All Gods
  6. Evil Incarnate
  7. Lux Luciferi
  8. Infinite Darkness And Death
  9. Alpha And Omega
  10. Lamentations

Line-up:

  • Micke Backelin – Drum
  • Thomas Backelin – Gitaar, zang
  • Nicklas Pepa Green – Gitaar

Links: