Leprous – Aphelion

Het aphelium is het punt in de baan van een object om de zon dat het verst van de zon is gelegen. Voor Einar Solberg is het een metafoor voor de grote uitdagingen waarmee hij te maken heeft en hoe iets moois kan ontstaan uit moeilijke tijden. Op Leprous‘ vorige album Pitfalls stonden de teksten in het teken van de angststoornis en depressies waarmee Solberg al enige jaren kampte. Aphelion borduurt hierop voort, al gaat het nu meer over hoe zijn depressies niet langer zijn leven domineren. Het licht aan het einde van de tunnel brandt feller.

Muzikaal ligt Aphelion ook in het verlengde van Pitfalls. De koers met het meer elektronische en poppy geluid wordt gehandhaafd. Het is daarmee voor het eerst dat Leprous een album uitbrengt dat geen enorme vernieuwingen met zich meebrengt maar waarmee men eerder verdieping zoekt van het bandgeluid. Dat is geen goed nieuws voor degenen die het vorige album een stap teveel richting het popgeluid vonden gaan. Zij zullen dit album wellicht ook minder kunnen waarderen dan het vroegere werk van de band.

Wie, net zoals ik, Pitfalls een boeiende nieuwe stap van deze band vond, zal Aphelion ook zeker waarderen. De band heeft wederom tien prachtige, contrastrijke nummers voor dit album opgenomen. Running Low is zo’n nummer dat klein begint en zich langzaam maar zeker ontvouwt tot een prachtig gearrangeerd nummer, vooral dankzij de prachtige harmonieën in het refrein. Ook horen we cellist Raphael Weinroth-Browne en violist Chris Baum, zoals eerder op Pitfalls, terug op dit nummer in de prachtige apotheose. Het zijn dit soort nummers waar Leprous op zijn sterkst is. Ook All The Moments, On Hold en Nighttime Disguise zijn in dat opzicht vergelijkbaar sterke nummers waarin de band continu met contrasten werkt en de luisteraar op het puntje van de stoel houdt. Met name op het laatst genoemde nummer trekt de band alles uit de kast. Zanger Einar Solberg haalt zelfs zijn screams even uit de mottenballen. Dit is wellicht een van de beste prognummers die ik tot op heden dit jaar heb gehoord en net zo sterk als The Sky Is Red van het vorige album.

De kortere nummers zorgen voor de nodige luchtigheid en afwisseling op Aphelion. Het zijn ook de nummers waar soms subtiel met andere genres wordt gespeeld. Neem bijvoorbeeld de funky gitaren in The Silent Revelation of de heerlijke bluesy gitaarsolo in The Shadow Side. Dit soort nummers zijn het cement tussen de langere proggy nummers en zorgen voor een heerlijke flow in dit album waardoor je dit album moeiteloos keer op keer luistert. Leprous levert met Aphelion een bijzonder sterk album af!

Score:

88/100

Label:

Inside Out Music, 2021

Tracklisting:

  1. Running Low
  2. Out of Here
  3. Silhouette
  4. All the Moments
  5. Have You Ever?
  6. The Silent Revelation
  7. The Shadow Side
  8. On Hold
  9. Castaway Angels
  10. Nighttime Disguise

Line-up:

  • Einar Solberg – Zang, toetsen
  • Tor Oddmund Suhrke – Gitaar
  • Robin Ognedal – Gitaar
  • Simen Børven – Basgitaar
  • Baard Kolstad – Drums

Links: