Kontinuum – Earth Blood Magic
Candlelight Records, 2012
Bij het opzetten van deze plaat kwam direct bij opener Endgame de gedachte bij me naar boven dat ik naar een band zat te luisteren die in Sólstafir een grote inspiratiebron vindt. Toen ik later wat research ging doen en bleek dat Kontinuum ook uit IJsland kwam, bleek dat mijn gevoel me niet in de steek had gelaten. Op het debuut Earth Blood Magic presenteren deze heren een mix van post-black en progressieve (in de rustige zin van het woord) metal, afgewerkt met die eerder genoemde, typisch IJslandse touch van weemoed en melancholie.
Zit je goed? Want dit album, dat zich overigens direct in de kijker speelde bij Candlelight Records, is goed voor een klein uur aan luisterplezier. Ten eerste wil ik zeggen dat we hier totaal niet te maken hebben met een kopie van die andere grote IJslandse band, maar invloeden zijn zeker te horen, zonder diep te graven. Wanneer Steinrunninn Skógur van start gaat kom je direct in aanraking met spoken word vocalen die de track een soortement majestueuze, bijna folky inslag geven. Zweverige riffs gaan gepaard met repetitieve drumlijnen en sporadisch voorkomende, maar zeer netjes geplaatste keys die echt wat toevoegen. Naarmate de plaat vordert krijg je echter nog heel wat andere gezichten van Kontinuum te verteren. Het veel meer op rock gerichte Strange Air krijgt halverwege een mysterieus tintje wat vervolgens weer uitmondt in een afwisselend schouwspel van gezangen en krachtig lead-/riffwerk. Op zich prima in lijn met de voorgaande nummers, totdat Lightbearer met zijn blastbeats de echte black metal-stempel op het geheel zet, inclusief zeer degelijke rauwe vocalen. City is ook heavy, maar grijpt soms terug naar een jaren ’80 hardrock stijl.
Als je denkt dat de band nu het achterste van zijn tong heeft laten zien, dan heb je mis. Red is namelijk weer anders, mede doordat er vrouwelijke vocalen worden toegevoegd. Zweverig to the max, maar desondanks erg interessant en sfeervol. Later ontpopt deze track zich tot een meerstemmig praalwerk. Kippenvel krijg ik bij Í Gljúfradal, de hekkensluiter die eigenlijk niks meer met metal te maken heeft, maar desondanks zo enorm Scandinavisch klinkt. Heerlijk met die celloklanken op het eind en genoeg reden om dit album meermaals van voor naar achter te beluisteren. Zijn er nadelen te bespeuren op Earth Blood Magic? Eigenlijk niet, maar de band moet wel oppassen dat de rode draad niet zoek raakt. Er zijn momenten dat dit op deze plaat namelijk dreigt te gebeuren. Verder een aanrader voor hen die denken dat Sólstafir de enige band is die kan hypnotiseren.
Tracklisting:
- Endgame
- Steinrunninn Skógur
- Moonshine
- Strange Air
- Lightbearer
- City
- Lýs Milda Ljós
- Red
- Í Gljúfradal
Line-up:
- Kristján B. Heiðarsson – Drums
- Birgir Thorgeirsson – Vocals, Guitars, Bass, Keyboards, Samples
Links: