Khoma – The Second Wave
Roadrunner – 2006
Whoa, dit is vreemd. Tussen mijn stapel metalcore-cd’s en andere kutherrie tref ik nu ineens het voor mij totaal onbekende Khoma aan. De plaat begint rustig, erg rustig. “Zal wel een intro zijn”, denk ik nog. Maar nee, Roadrunner gooit het met deze band eens over een andere boeg. Denk hierbij aan een combinatie van een hardcore-achtergrond met bands uit de alternatieve pop-scene zoals Radiohead en Coldplay.
Na van de ergste schrik bekomen te zijn, ga ik er maar eens opnieuw voor zitten. Uit nader onderzoek blijkt dat deze band afkomstig is uit Zweden en begonnen is als side-project van leden uit bands als Cult Of Luna, The Perishers en The Deportees. Zoals dat met side-projects gaat, werkten ze zonder enige druk of creatieve beperking aan hun muziek. Tot grote verrassing van de bandleden was hun debuutalbum Tsunami in een mum van tijd uitverkocht. Dit plaatste de band voor een dilemma: als Khoma goed ging lopen, zoud dit niet met hun eigenlijke bands te combineren zijn. Uiteindelijk is er gekozen voor een oplossing waarbij er twee Khoma’s zijn: één om mee te schrijven, reperteren en op te nemen en één om mee te touren.
De kern van de band bestaat uit drie leden die dus afhankelijk van de gelegenheid worden aangevuld met ‘gastmuzikanten’. Een aparte werkwijze, maar wel noodzakelijk. Aan het eindresultaat van deze tweede plaat van de band, The Second Wave, is dit alles niet af te horen. De band klinkt absoluut als een geheel en combineert stevig gitaarwerk met breekbare harmonieën. Er wordt tevens geëxperimenteerd met instrumenten als cello en piano. Tel hierbij op de uitstekende zang van zager Jan Jämte en er ontstaat een erg professionele sound.
Khoma maakt gelukkig geen standaard catchy nummers maar gaat echt diep qua gevoel en sfeer. Deze plaat heeft een zweverige (op een goede manier) en hypnotiserende sfeer. In enkele nummers heeft de band ook wel wat weg van het rustigere werk van The Spirit That Guides Us. Al met al laat Khoma op mij een prima indruk achter. Het standaard metalpubliek zit hier ongetwijfeld niet op te wachten, maar voor een groter publiek (Pinkpop?) is hier absoluut potentie aanwezig. Een nadeel voor dit publiek is dan weer wel dat de muziek redelijk complex is; verwacht geen simpele meezingers. De metalfan met een brede smaak, de murwgebeukte rocker die aan een pauze toe is en liefhebbers van simpelweg goede rock/pop moeten dit echter zeker gaan beluisteren.
Tracklist:
- The Guillotine
- Stop Making Speeches
- If All Else Fails
- Medea
- Hyenas
- Through Walls
- Like Coming Home
- Asleep
- Last Call
- 1909.08.04
- One of Us Must Hang
Line-up:
Vaste leden
- Jan Jämte – vocals
- Johannes Persson – guitar
- Fredrik Kihlberg – guitar, vocals, piano
Tijdelijke leden
- Ola Klüft – guitar, vocals, piano
- Jonas Eriksson – bass
- Thomas Hedlund – drums
Links: