Katechon – Man, God, Giant
Nuclear War Now! Productions, 2013
Het Noorse Katechon situeert zich op de dunne grens tussen black en death metal. Niet in de stijl van Belphegor of Behemoth, maar eerder een wat ouderwetse, rommelige stijl. Vooral de drums klinken niet heel gelikt, maar wat hol. De band speelt snelle roffels die naar de hard- en crustcore neigen. Ook de zanger wisselt af met stevige grunts en een vocale stijl die zich iets meer aan de blackkant van het vocale spectrum bevinden.
Man, God, Giant is een fijn album, met veel agressie, dat aan je voorbij raast terwijl je je afvraagt waar je het allemaal eens eerder hebt gehoord. Heel veel variatie tussen de nummers is er niet te vinden. Enkel het toepasselijk getitelde Transition brengt even rust, haalt het tempo even naar beneden alvorens er weer op los te rammen zoals de rest van het album. In Deathly Treasures zit iets dat voor een groove zou kunnen doorgaan, maar ook die is beperkt in de tijd.
Katechon is gelukkig zo slim om zijn nummers kort te houden. Voor een riff kan gaan vervelen staat er al een nieuw nummer op je te wachten. Verwacht dan ook niet te veel diepgang, dit is redelijk hersenloos beuken, maar het luistert al bij al nog lekker weg. Soms kan het bijna voor grindcore doorgaan, zoals de intro van Beautiful Desolation. Een tussendoortje voor wie een beetje old school black/death wel kan swaarderen en op zoek is naar een album dat er in een half uurtje doorgejast kan worden.
Tracklisting:
- Endless Funeral
- Spring of Man
- Black Rain Ungodly Rituals
- Liquid Decadence
- Transition
- Man, God, Giant
- Endgames
- Deathly Treasures
- Unbeing
- Beautiful Desolation
Line-up:
- L.O. – Vocals
- K. – Guitars
- K. – Guitars
- L. – Bass
- D. – Drums
Links: