Joliette – Luz de Bengala

Geschreven door op 29-09-2023 om 23:22.

Nog een nieuwe band voor onze site en wat voor één. Joliette maakt furieuze en chaotische post-hardcore/screamo uit Mexico stad, en jawel, in het Spaans. Als u houdt van Converge, At the Drive-in, The Dillinger Escape Plan of oude Glassjaw gaat u veel plezier hebben aan deze ontdekking. De vier heren waren in augustus en september op Europese tournee en kwamen daarmee ook voorbij The Hope & Ruin in Brighton en Arctangent waar ze een verpletterende indruk maakten op ondergetekende.

Luz de Bengala kan het best als vurig worden omschreven. Deze EP volgt op drie volwaardige albums en schittert en knettert als een gloeilamp die dringend vervangen moet worden. Opener Lemus laat alvast geen twijfel bestaan over de machtige Mexicaanse uppercut van de band. Het gitaarspel is chaotisch, gelaagd en speelt met post-rockiaanse effecten om de chaotische riffs van melodische tegenpolen te voorzien. De bas is lekker overstuurd, agressief en ligt heel duidelijk in de mix. De zang zweeft, op uniforme wijze, boven de rest uit en vullen een groot deel van het sonisch spectrum. De drums zijn echter de absolute ster op deze EP en dat was live ook het geval. Op Lemus wordt er een koebel geïntegreerd in een op zich al moeilijke drumpartij. Verderop worden er zeer smaakvolle roffels gepresenteerd over een iets atmosferischer tussenstuk. De drums laten echter niet los, ook wanneer de band een klein beetje gas terugneemt blijven de toms en cymbalen vegen en knallen zonder in clichés te hervallen. Dit is echt drumwerk uit de hoogste echelons, creatief, doeltreffend en technisch vernieuwend.

Wat betreft de nummers is er één rode draad te trekken: furie. De twee openers Lemus en Sandy Coquimbo hebben dezelfde verhouding aan stevige riffs en post-neigingen. Het is echter letu die er in zijn chaotische furie nog boven uitspringt. Op Charlotte doet iets meer melodie zijn intrede in het gitaarwerk. In de outro komt er voor het eerst een kleine ademruimte in een instrumentaal stuk waar de bas naar voor treedt en de drums ruimte laat met een simpele beat. Op afsluiter Xiii krijgen we een langere, dreigende intro. De slepende drums doen wat ze moeten en de gitaar brengt meer en meer spanning met langgetrokken noten. Wanneer er na vier minuten moegetergde vocalen over de slepende, verpletterende riffs worden geschald kan de epiek niet onder stoelen of banken gestoken worden. Joliette is onvervalste klasse. Luister dit!

Label:

Zegema Beach, 2023

Tracklisting:

  1. Lemus
  2. Sandy Coquimbo
  3. letu
  4. Charlotte
  5. Xiii

Line-up:

  • Azael González – Drums
  • Gastón Prado – Stem, gitaar
  • Juan Pablo Castillo – Gitaar
  • Hugo – Bas

Links: