Met Ivory Gates schotel ik mezelf alweer een onbekende band voor. Google to the rescue dan maar. Blijkt dat de band al meedraait van in het jaar 2000 en het levenslicht zag in het Braziliaanse São Paulo. Volgens de info die we kregen een band die progrock speelt met classic rock invloeden en met deze Behind The Wall aan zijn vijfde plaat toe is.
Platenmaatschappij Green Bronto Records is zo vriendelijk het album als digipack te bezorgen, waarop 2 bonustracks staan ten opzichte van de eerste uitgave blijkbaar. Altijd leuk om toch dat fysieke artwork nog in handen te krijgen. Verzorgd, mooi werk, dat belooft al veel goeds.
Over naar de muziek zelf. Progrock betekent voor mij meestal dat ik me aan van alles kan verwachten, behalve aan eenvoudige riffmuziek à la AC/DC zeg maar. Wel aan onverwachte ritmewisselingen, ellenlange nummers, frivool gesoleer, atonaliteit, een combinatie van rammen en subtiliteit … Maar eerlijk gezegd, dat hoor ik niet bij Ivory Gates. Voor mij is dit eerder klassieke heavy metal die een ruim spectrum van substijlen omvat. Toegegeven: progrockelementen zijn aanwezig maar niet voldoende om dit album zo’n etiket te geven.
Zanger Felipe Travaglini heeft een vrij speciaal stemgeluid, zeker in de hogere regionen maar kwijt zich zelfzeker van zijn taak. Geen gebrul en getier maar beschaafde zang!
Prisoner tapt uit een ander vaatje: lijkt eerst wat meer ingehouden, trager, terend op veel verschillende drumritmes. Herinneringen aan Crimson Glory en consoorten komen in mij op, tot het nummer van richting verandert en er een thrash-attitude in pompt.
Nu ik de term thrash vermeld: die lijn trekken ze gewoon door naar het derde nummer Fall Of Jericho, toch zeker in de intro. Daarna groeit het precies wat uit tot een powermetalnummer zonder synths maar met een wat ruigere gitaar. Felipe Travaglini mag hier trouwens flink zijn strot opentrekken. Samen met openingsnummer The Book Of Life steekt dit er voor mij bovenuit.
Goed, we hadden dus al wat progrock, een lap thrash, een vleug powermetal en we zijn drie nummers ver. En wat krijg je bij het vierde nummer Leaves Of Winter? Toch wel een ballade zeker, die van puur akoestisch uitdeint tot een powerballad. Niet mijn ding maar bon, wel goed gedaan.
Wat hebben we nog niet gehad? Een instrumentaal nummer misschien? Ok, check: Duality vult dat gat, met wat dwarse ritmes en enkele verwijzingen naar hun Braziliaanse roots, een 80s gitaarsolo, een bassolo enzoverder.
Nog even het titelnummer vermelden want ook daar gaan ze de zwaardere kant op maar eerder vermelde progrockkunstjes zorgen ervoor dat het nummer toch in stukken breekt.
Als je bovenstaande leest, kan de conclusie alleen maar zijn dat je hier met een heel gevarieerd album te maken hebt, waarbij de progrockinvloeden aanwezig zijn, maar niet overheersen. Je hoort dat het ervaren rotten zijn die hun instrument meer dan beheersen. Het stemgeluid is wat wennen, maar dat is smaak. Leuke ontdekking, die Ivory Gates!
Score:
80/100
Label:
Green Bronto Records, 2022
Tracklisting:
- The Book of Life
- Prisoner
- Fall of Jericho
- Leaves of Winter
- Good Enough
- Duality
- Yesterday`s News
- Behind the Wall
- Betrayal Of The Heart
- Devil’s Dance
Line-up:
- Felipe Travaglini – Vocalen
- Matheus Armelin – Gitaar
- Hugo Mazzotti – Bas
- Thiago Siqueira – Drums
Links: