De band Iterum Nata van de Fin Jesse Heikkinen (The Abbey, Henget, ex-Hexvessel) doet op dit From the Infinite Light iets met de genres black, doom en folk. In acht-en-dertig minuten laat hij horen dat deze genres met een beetje goede wil best wel te combineren vallen. Het eerste nummer Overture Limitless Light heeft zonder een al te kwaadaardig karakter een mysterieuze, haast transcendente insteek. De akoestische gitaar, sfeerescapades en folk treffen we aan op de voorgrond. En ook een fijn gevoel voor dissonantie. Volgens de promo is dit album de opvolger van Trench of Loneliness, wat door ons bij Zware Metalen onbeschreven is gebleven.
“From the Infinite Light” is a concept album exploring the birth of Darkness and Death. The narrative unfolds through two voices; ‘Darkness’, born from the Infinite or Limitless Light – a concept borrowed from Qabbalah to explain cosmic genesis – and a desperate man unravelling his destiny as he descends into madness. Eventually, the man merges with Darkness, together embodying Death.
ofwel,
“From the Infinite Light” is een conceptalbum dat de geboorte van duisternis en dood onderzoekt. Het verhaal ontvouwt zich via twee stemmen; ‘Duisternis’, geboren uit het Oneindige of Grenzeloze Licht – een concept ontleend aan de Kabbala om de kosmische genese te verklaren – en een wanhopige man die zijn lot ontrafelt terwijl hij afdaalt in waanzin. Uiteindelijk versmelt de man met de Duisternis, die samen de Dood belichamen.
Vanuit bovenstaand gegeven hoor ik ook veel terug wanneer ik de moeite doe om het album aandachtig te beluisteren. Ik benoem als voorbeeld onder andere het prachtige en intense stemgeluid tijdens het nummer Ambrosia. De wat vreemde klank op een fluit, blikseminslagen en de rustige meditatieve sfeer geven het nummer een droevig, doch warm en troostend karakter. Het concept heeft mij overigens niet belemmerd om volwaardig van het album te kunnen genieten. Het voegt hier in mijn optiek ook wel iets toe aan de muziek. De muzikanten zelf zullen hoogstwaarschijnlijk prediken dat het concept de origine was van het album zelf, om zo de muziek uit te laten ontstaan. En ook dat wil ik best geloven. De adoratie voor Nick Cave ligt er vrij dik bovenop, naarmate het album vordert, des te meer. Ik kan mij vergissen, maar ik meen daarnaast ook wel wat “Bowie elementen” terug te horen (luister na de samenzang en de sfeer tijdens The Drifter). Daarnaast lezen we nog in de promo terug dat er op het album gastbijdragen zijn van Matron Thorn (Ævangelist, Benighted in Sodom), Rob Coffinshaker (The Coffinshakers) en de occultist Richard Kaczynski.
From the Infinite Light is typisch zo’n album dat niet direct een grote meute aan headbangend volk zal aanspreken. Het is in de eerste plaats ook een erg introspectief en verhalend album, mogelijk het meest genietbaar voor de ruimdenkende (metal)fan die ook wel wat kan met de referenties die ik in deze recensie heb geplaatst. Zelf waardeer ik de composities wel degelijk, evengoed zit er voor mij net te weinig metal in om het dagdagelijks te beluisteren. Het beschreven Ambrosia is mijn absolute favoriet, vanwege de immens melancholische en mystieke sfeer. En ook het snelle afsluitende (black)metalnummer The Crown of All valt bij mij in de smaak.
Score:
78/100
Label:
Nordvis Produktion, 2024
Tracklisting:
- Overture Limitless Light
- This Gleaming Eternity
- A Manifested Nightmare
- Ambrosia
- The Drifter
- A Darkness Within
- Something Truly Almighty
- The Crown of All
Line-up:
- Jesse Heikkinen – Alles?
Links: