Iskald – Nedom Og Nord
Indie Recordings, 2014
Noorse meloblack, dat wordt smullen. De nieuwste van Iskald kwam in januari uit. Gepoetste blackmetal met een ongeschonden rauw randje, met mijn fantasie dusdanig klinkend naar vroeger werk van Dimmu Borgir zonder het orkestrale symfonielaagje.
Ten opzichte van voorganger The Sun I Carried Alone klinkt Nedom Og Nord iets furieuzer en zijn de rustige stukken in de liedjes ietwat ingedamd. Het is geen vernieuwende plaat in de discografie van de band, maar het lijkt toch of de heren wat nieuwe energie hebben gevonden om een wat strakkere en “modernere” meloblackschijf te maken, zonder het gevoel van de Noorse atmosfeer en ijzigheid uit het oog te verliezen. Persoonlijk ondervind ik dan ook een jaren negentig-gevoel bij Nedom Og Nord en dat siert de plaat en de band. Meeslepende ambiances over stormende blackmetalritmes, een daverende drummachinerie en een grauwe, bestiale scream. Voor de categorie blackmetal zou deze plaat misschien in de top-15 van dit jaar terecht kunnen komen. Er zijn geen werkelijk te onderscheiden hoogtepunten, gewoon een stabiele plaat van begin tot eind, iets wat niet te veel gevraagd is. Een aanhoudende sfeer van Noorse epiek, consequent.
Tracklisting:
- A Fading Horizon
- Underworldly
- Iskald
- The Silence
- Nidingsdad
- Nedom Og Nord
Line-up:
- Simon Larsen – Guitars, Bas, Toetsen, Zang
- Aage Krekling – Drums, Zang
- Ben Hansen – Gitaar
- Kenneth Henriksen – Bas
Sessie:
Links: