Invictus – Black Heart
(Limb Music Products/SPV, 2003)
Er zijn van die basisregels in de wondere wereld van de Heavy Metal. Eén
daarvan is volgens mij dat je je band nooit Quark7 moet noemen. Gelukkig kwamen
deze heren daar ook achter en hebben de de naam omgegooid naar het oneindig
betere Invictus. Een andere regel is de laatste jaren dat vrijwel niemand meer
origineel hoeft te zijn, en lustig overal vandaan mag jatten en met dat
materiaal toch een plaat mag uitbrengen. Ook Invictus kampt met dit probleem.
Dit derde album van de Fransozen (en het eerste onder de naam Invictus) staat
dan ook bol van de oerdegelijke metal. Tragisch is echter dat de band niet eens
de moeite neemt originele paden te bewandelen.
De obligate instrumentale intro (ik zou graag zien dat een metalband
tegenwoordig zonder intro weer eens gewoon begon met spelen!!!!!!!!!) Depression
– part 1 begint met een regelrecht van de soundtrack van het computerspel Final
Fantasy IX (componist: Nobuo Uematsu) gejat keyboard-deuntje, om vervolgens over
te gaan in het stevige Depression – part 2, wat dan weer precies klinkt als de
laatste elpees van Kamelot. Whispers bevat een totaal overbodige koorpartij,
zoals we die tegenwoordig op iedere degelijke power-metal plaat te horen
krijgen.
Gelukkig wordt het hierna beter. Redemption toont dat de band wel degelijk in
staat is sterke nummers te schrijven. Zanger Frederic Glo laat hier horen wat
hij kan, en de rest van de band muciseert lekker. Ook het mid-tempo Miracle en
het lekkere gesjeesde Burn 7 zijn schoten in de roos. The Strongest weet dan
weer totaal niet te boeien door het fragmentarische karakter van het nummer. De
obligate power-ballad heet Since the Day, en weet niet te bekoren. De resterende
vier nummers ondergaan helaas een zelfde lot; ze zijn zeker niet slecht, maar
ontstijgen (met uitzondering van The Choice) de mediocriteit zeker niet.
Gemiste kans dan voor Invictus? Gedeeltelijk wel ja. Enerzijds is Black Heart
compleet bij elkaar gestolen van iedere mogelijke wat grotere rock-band op deze
planeet. Anderzijds is de productie vol-vet en kan de band zeker spelen en
nummers schrijven. Drie jaar terug, toen de echte ouderwetse metal net weer
begon op te komen had Invictus zeker een goede kans gemaakt, anno 2003 moet je
echter met iets beters komen om de grijze middenmoot te ontstijgen.
Tracklist:
- Depression – part 1
- Depression – part 2
- Whispers
- Redemption
- Miracle
- Burn 7
- The Strongest
- Since the Day
- Wonderland
- The Ancestor
- Car Crash
- The Choice
Line-up:
- Frederick Glo – vocals
- Mikael Fitrzyk – guitar
- Nicolas Acard – bass
- Raphael Leger – drums
Links: