I Shalt Become – Poison
Moribund Records, 2010
Wat is er in wiensnaam dan ook met I Shalt Become gebeurd? Deze Noord-Amerikaanse USBM-band van meneer Holliman bracht in een recent verleden nog een prima alternatief voor een afzwakkend Xasthur maar smijt nu met zijn overgang naar Moribund Records het roer volledig om. Nou ja, volledig…
Qua sfeer wel alleszins. En qua geluid? Ook. De ruisblack is er niet meer, de herhaling ook niet echt, alleen de kelderscreams zijn gebleven. Wat is er dan bijgekomen? I Shalt Become maakt nu overmatig gebruik van een neofolk-achtig strijkerscomponent. Veel vioolgeluiden die eveneens herhaald worden, het doet denken aan de melodische toevoegingen die ook te beurt vielen aan Nortt bij de overgang naar Avantgarde Music. Verschil is wel dat de klassieke component in de vorm van strijkers geen Wagneriaanse klanken voortbrengen, maar een bijna lentefrisse Mahler (Black Swan Events) die vievig en lichtnerveuse energie toevoegt aan de funeral doom/black…
Klopt hier iets niet? Nee! Die strijkerstoestanden doen mij de hele tijd terugdenken aan de plaat Psycho Drama van Ultraviolence, een gabber/technometal-plaat die op Earache uitkwam in 1995. Weinigen lustten dat toen, omdat de combinatie volgens velen nergens op sloeg. Wel, in een reflex zal men over deze plaat hetzelfde vonnis vellen. Ik geef toe, ik ook. Het gaat te ver! Funeral doom/black mixen met haast Beethovensiaanse blijheid? Kan toch niet? Het is puur de weerstand van de generieke gedachtengang. Compabiliteit versus debiliteit. En daar zit het probleem. Poison zal bij velen nooit verder komen dan een eenmalige luisterbeurt omdat het gewoon niet kan. En toch… zilte tonijn en zoete perzik met een zure nasmaak of een Bloody Mary, zelfs met de mufste vodka en de fruitigste tomatenjus krijg je een krachtige mix. Wel, Poison is een cocktail van dezelfde intensiteit, alleen is het onwaarschijnlijk. Het klinkt als iets waar je naar snakt als je muzikaal zwanger bent.
Los van de te dunne gitaarklank wil ik mijn pleidooi pro-I Shalt Become verderzetten. Weinige keren heb ik een uitdaging aangenomen en verloren van mezelf. Ik heb dit vergif verteerd en ik kan niet meer zonder. Symfonische funeral doom/black metal, het kan. Beware.
Tracklisting:
- Like a Lamb to the Slaughter…
- Black Swan Events
- Harlow’s Vertical Chamber Apparatus
- No Quarter At the Somme
- Ghosts
- Leaving Watership Down
- The Swarming of the Locusts
- Doubt
- The Finest Cut of the Scalpel
- Absolve Me
Line-up:
- S. Holliman
Links: