I Saw The Deep – Astronavigation
Eigen beheer, 2013
Zelden was ‘Don’t juge a book by its cover’ zo’n treffende uitdrukking als hier. Het meegeleverde artwork bij Astronavigation doet vermoeden dat we hier te maken hebben met een diepe, psychedelische ervaring, maar niets is minder waar. ‘Heavy Sci-Fi Rock’, noemt de band het zelf, Dream Theater goes grunge komt meer in de buurt.
De combinatie van progressieve rock met een grungy, Alice in Chains-achtig geluid werkt in eerste instantie nog best goed, maar de hoop vervliegt al snel als Laclé zijn strot opentrekt. Hoe goed hij zijn instrumenten ook kan bespelen, iemand met zo’n vervelende, nasale stem moet gewoon niet proberen te zingen. Nooit.
Als de zang nou het enige probleem zou zijn, was dit album misschien nog niet zo’n straf om te luisteren. Als je echter gaat proberen om catchy refreinen toe te voegen aan ‘diep’ bedoelde muziek, gaat er echt iets mis. Deze stukken contrasteren erg ongelukkig met de rest van de cd. Misschien ook omdat dit de enige stukken zijn waarin je iets van een eigen geluid hoort, aangezien de plaat voor het overgrote deel niet bijster origineel klinkt.
De vaag psychedelisch aandoende klanken van I Saw The Deep zullen sommige fans van stoner of progressive rock best kunnen aanspreken, en als je maar genoeg geblowd hebt zijn er vast briljante stukken te vinden in de teksten, maar het moge duidelijk zijn dat er veel betere bands te vinden zijn binnen dit genre.
Tracklisting:
- Phantom Island
- Astronavigation
- Time, the Tyrant
- Scarlet Skies
- The Djinn
- Oneironaut
- Secrets of the Blue
- He Who Saw the Deep
- Spira Solaris
- Of Death & Dying
- Map of Pire Re’is
- Saturniid (The Visit)
Line-up:
- Darrel Laclé – Alles
- Ryan Maduro – Viool op Saturniid
Links: