Hellwell – Beyond The Boundaries Of Sin
High Roller Records, 2012
Het is toch stuitend op wat voor een manier een brak geluid een in potentie interessante release vroegtijdig de nek weet om te draaien. Dat was mijn eerste gedachte toen ik Beyond The Boundaries Of Sin voor het eerst beluisterde. Is dit 1982 of 2012? Beide antwoorden reken ik goed.
Hellwell is echter niet zomaar een beginnend bandje. Prominent aanwezig zijn de heren E.C. Hellwell en Mark Shelton, bekend van Manilla Road. Een legendarische Amerikaanse metal act die al sinds 1977 bestaat. Genegeerd door de pers, maar een cultstatus bij de fans. Een beetje dezelfde status als een band als Psychotic Waltz. En ook de af en toe spacy klanken schurken enigszins tegen die van de band uit San Diego aan, maar beogen meer een roes te creëren zoals een band als Hawkwind dat in het algemeen wel lukt.
Ondanks de vele kilometers die de heren al op de teller hebben (met name dan Mark Shelton, E.C. Hellwell is een relatieve nieuweling binnen Manilla Road) kan ik weinig met deze plaat. In potentie zijn de nummers aardig, maar, als gezegd, het beroerde geluid gooit roet in het eten. De muziek wordt gekenmerkt door een snerpend gitaargeluid, een continu meedeinend Hammond-orgeltje en holle, blikkerige drums. De theatrale voordracht van Shelton houdt ook niet over. Te monotoon, te weinig variatie, te lukraak. Beyond The Boundaries Of Sin is daardoor een rommelige potpourri van spacy doom in combinatie met Venom-achtige basale riffs. De ingrediënten zijn er wel, maar het gerecht is mislukt. Hier zullen vast liefhebbers voor zijn, maar ik vind het niets.
Tracklisting:
- The Strange Case of Dr. Henry Howard Holmes
- Eaters of the Dead
- Keepers of the Devils Inn
- Deadly Nightshade
- Tomb of the Unnamed One
- The Heart of Ahriman
- End of Days
Line-up:
- E.C. Hellwell – toetsen, bas, achtergrondzang
- Mark (Shark) Shelton – zang, gitaar
- Jonny (Thumper) Benson – drums, gitaar, bas, achtergrondzang
Links: