Helltrain – Route 666

Helltrain – Route 666
(Nuclear Blast, 2004)

Van sommige platen vraag je je af wat de mensheid er nou precies mee opschiet. Van die platen die je een of twee keer draait en daarna in de kast zet ze te laten verstoffen. U raad het al, dit is er zo eentje. Helltrain doet aan Death ‘n Roll, zo blijkt uit de bio en ook uit de muziek. Simpele metal-riffs over doorstampende drums en een ruwe strot, ergens richting stoner maar met te weinig seventies invloeden om van echte stoner te spreken en niet bruut genoeg om van echte death metal te spreken. Precies tussen wal en schip dus. En dat elf nummers lang. De sound is prima, zoals het een moderne release op een niet zo klein label (Nuclear Blast in dit geval) betaamt. Maar dat resulteert niet automatisch in een goede plaat. Het grote manco van deze plaat zit hem in de songs. Die zijn simpelweg niet sterk, niet pakkend en ronduit flauw te noemen. Leterlijk het ene oor in en het andere weer uit. Cliches worden ook niet geschuwd, maar in plaats van dat de heren deze gebruiken om er iets interessants van te maken krijg je een serie songs te horen waarin onderling zo weinig variatie zit dat je gaat denken dat je steeds hetzelfde nummer zit te beluisteren.

Kijk, toen Entombed in 1993 met Wolverine Blues aankwam had deze sound nog wel wat. Entombed heeft na Wolverine haar sound uitgediept en zo het Death ‘n Roll genre gezicht gegeven. En dat deden ze door het schrijven van goede songs. En ook Entombed schuwt de jaren 70 cliche’s niet, maar geeft er altijd een leuke draai aan. Helltrain mag dan wel klok hebben horen luiden, maar waar ze de klepel moeten vinden is ze nog niet duidelijk geworden. En dat resulteerd dus in een plaat vol eenheidsworst. Ik begrijp ook niet goed waarom een gerenommeerd label als Nuclear Blast deze plaat uitbrengt, want het enige goede aan deze plaat is de productie. Misschien dat het iets heeft te maken met het verleden van de heren muzikanten, in vergeten bands als Scheitan en Gates Of Ishtar. Maar dat betekend niet dat ze met hun nieuwe band automatisch een goede plaat maken. Als achtergrondmuziekje in een kroeg met de nodige potten bier kan deze plaat wel vermakelijk zijn, maar verder zou ik deze schijf willen categoriseren als saaie overbodige meuk.

Tracklist:

  1. Route 666
  2. The helltrain coven
  3. S.O.S.
  4. Afterglow
  5. Polizei
  6. Sleepless
  7. Tombstone
  8. Kingsize
  9. Rot n roll
  10. Ratpack
  11. Helltrain

Line-up:

  • Pierre Törnkvist – vocals, bass
  • Oskar Karlsson- drums
  • Patrik Törnkvist – guitars, organ, piano

Links: