Helix – Bastard of The Blues
Perris Records, 2014
Helix is verre van een nieuwe naam op de hardrockmarkt. Deze Canadese veteranen maken al veertig (!) jaar muziek en presenteren, als mijn berekeningen juist zijn nu een dertiende (!) plaat. Het kan tellen, maar toch is het geen band wiens naam echt bekend in de oren klinkt of ooit écht de faam heeft bereikt. Naar de echte oorzaak hiervan hebben we het raden, maar Bastard of The Blues biedt misschien wat antwoorden.
Allereerst moet gezegd worden dat Helix nergens verkeerd klinkt. Deze bluesrockgitaren, catchy nummers en rock ‘n’ roll vibe met ’70 en ’80 stempel gaat er prima in. Iets gemener dan Whitesnake, maar wat braver, droger en melodischer dan KISS. Met die laatste band hebben deze Canadezen een tijd terug nog een tour gedaan en zonder twijfel klonk het allemaal prima. Deze gitaren klinken geschoold en het geheel zit nog op oldschool hardrock-wijze in mekaar, met een dito sound. Misschien is het omdat deze band kiest om zo braaf uit de hoek te komen met deze swingende hardrock, dat het hen iets minder is vergaan dan een band als KISS. In elk geval maakt het dat dit plaatje Bastard of The Blues erg toegankelijk en warm klinkt, maar tegelijk ook snel weer vergeten is. Degelijke veteranenhardrock die lekker wegluistert, maar zonder echte meerwaarde.
Tracklisting:
- Bastard of The Blues
- Even Jesus (Wasn’t Loved In His Hometown)
- Winning Is The Best Revenge
- Screaming At The Moon
- Metal At Midnight
- Hellbound For A Heartbreak
- When All The Love Is Gone
- Axe To Grind
- Skin In The Game
- The Bitch Is A Bullet
- Sticks & Stones
Line-up:
- Brian Vollmer – Zang
- Kaleb Duck – Gitaar
- Fritz Hinz – Drum
- Daryl Gray – Bas
- Brent Doerner – Gitaar
Links: