Soms kan het enige tijd duren alvorens de teelballen indalen. Dat wisten we. Maar dat er veertigers – hij zou zelfs een vijftiger kunnen zijn – rondlopen met een lege schotelvod tussen de hamstrings, hebben we pas ontdekt na het horen van deze tweede EP van het Amerikaanse Mudface.
Om het allemaal nog wat pijnlijker duidelijk te maken, draait alles ook nog eens rond de geschreefde koorknaapzang. Op een wat gebaldere strofe na, raggebollen de gitaren droogweg wat akkoorden af in een donzige borstelsound. Alsof er een achterzak strandzand vastzit in een haardroger. Pijnlijk is het ook voor de luisteraar, want continu bewandelen de janklijnen de slappe koord tussen net wel en net niet toonvast. Meermaals treden ze met beide voeten in teennagelverschrompelend valse zijde.
Expressief zijn ze wel, maar veel meer nog zijn ze meliger dan een pot bakbloem. Net zoals de schuifafmelodietjes die er nu en dan eens onderdoor schuiven. “Die man kan er toch ook niet aan doen dat ‘ie het timbre van een lagere scholier heeft”, horen we je denken. Dat kan ‘ie natuurlijk wel: op eenvoudig verzoek komen we hem persoonlijk een trap tegen het schaambeen geven. Vragen we dan wel $100 voor. Het kost wat, zo’n medische ingreep.
Label:
Eigen beheer, 2019
Tracklisting:
- End of My Hope
- Awaken To A Different Sun
- Snakes
- Rabbit Hole
- Warhorse
Line-up:
- Rich Pia – Gitaar
- Chris Dinsmore – Vocalen
- Brett Cane – Keyboards, vocalen
- Hugo Calderon – Basgitaar
- Pete Bostaph – Drums
Links: