Wat vind ik lekker aan black metal? Het allerlekkerste? Los van de achterliggende gedachte of stageperformance? Louter in de muziek? Awel, de snelheid en furie waarmee vaak alles voorbij geraasd komt met als kers op de taart, de aardbei op de slagroom, het koekje bij de koffie of de mayonaise op de frieten – de melodie. Sommige bands slagen erin geweldige melodielijnen te schrijven die uren, dagen, weken of maanden in je hoofd blijven spoken. Denk maar eens terug aan een plaat als Nord… van het magistrale Setherial. Of het Vittra album van Naglfar. En zo vallen er nog wel een aantal bands en dito releases op te sommen. Hoort deze nieuwe van Halphas, The Infernal Path Into Oblivion, thuis in deze rij?
Furieus, snel en met een knoert van een melodie worden de eerste riffs van het nummer Into Eternity We Ride op je af geschoten! Je voelt de melodie langzaamaan komen en dan barst de hel los. Je ervaart onmiddellijk dat deze heren met kennis en kunde de boel in elkaar gestoken hebben. De knetterende doch rollende en soms freewheelende, bas, de ride die heerlijke wordt afgewisseld met de hi-hat, hier en daar een open akkoordje en verder vooral… gaan, hard gaan! Ze nemen af en toe helemaal hun voet van de gaspedaal en dit middels het gebruik van een akoestische gitaar. Het instrumentale nummer, The Narrow Descent, is trouwens helemaal geschroeid op deze akoestische leest.
Monument Of Blood opent op heerlijke oldschool wijze met een opzwepende dubbele baspartij met daarbovenop een snijdende gitaarlead. Bones And Dust is één van de aanraders van de plaat, die er eigenlijk gewoon vol van staat. In dit nummer valt vooral een wat hobbelend, schokkend drumritme op. Tijdens Bones And Dust raak ik er ook meer en meer van overtuigd dat frontman Legatus gerust de nieuwe held kan genoemd worden in blackmetalland, deze man zijn vocalen zijn subliem! A Grave In The Sands is in het begin een heerlijke melodieuze schuiver, maar niet voor lang, ook hier wordt de hoofdlijn al snel overgenomen en wordt er een versnelling hoger geschakeld. Dan kan je inderdaad wel even rust vinden in het geluid van het water, de zee, op het einde van dit nummer. Met Forever Spellbound wordt de plaat even majestueus afgesloten als deze begon. Een strakke, allesvernietigende drum, een rochelende bas en een stevige melodieuze gitaarmuur knallen met behulp van een door merg en been snijdend vocaalarrangement, je trommelvliezen vakkundig naar de Filistijnen! Machtig!
En? En? Staan ze in de bovenvermelde lijst? Tuurlijk! Een mega-plaat vol furie, kracht en overtuiging, een plaat vol geweldige riffs! De zogenaamde christenhonden en vele anderen hebben er een nieuwe vijand bij, eentje die luistert naar de naam Halphas, afkomstig uit Duitsland!
Score:
90/100
Label:
Folter Records, 2019
Tracklisting:
- Into Eternity We Ride
- Monument Of Blood
- Bones And Dust
- Temple Of Oak
- A Grave In The Sands
- The Narrow Descent
- Forever Spellbound
Line-up:
- Tempestas – drum
- Forcas – bas
- Thurstan – gitaar
- Legatus – zang
- Avnas – gitaar
Links: