Grayscale – When the Ghosts are Gone

Grayscale – When The Ghosts are Gone

Grayscale is een finse gothic rock band. Ja, inderdaad,
wederom een gothic rock band uit het koude noorden. Grayscale is in de zomer van
2002 opgericht door gitarist/zanger Miika, bassist Matti, drummer Janne en
gitarist Hämy. Sessie-toetseniste Jenni werd
na de opnames van de eerste demo, en het sluiten van een contract met Riot
Records bij de band genomen als vast bandlid. Daarna werd zanger Lassa Harma aan
de band toegevoegd voor de cleane zang, en daar ging het fout … De jongeman
heeft gewoon geen mooie stem, en komt over alsof hij het boodschappenlijstje van
morgen alvast aan het verzinnen is.

Naar eigen zeggen speelt Grayscale dark, melodic metal,
maar om de discussie wel/niet metal te vermijden noem ik het gewoon gothic rock,
invloeden van bands als (latere) Paradise Lost, On Thorns I lay, To/Die/For en
Beseech druipen eraf

1. The World Today
Het openingsnummer, het intro is een beetje standaard zweverig met invallend
zweverig gitaarspel, overgaand naar het daadwerkelijke nummer. Een zwak nummer,
te simpel, te saai, en het wordt verergerd door de zwakke zang en erg irritante
zanglijn. *zap* next.

2. A Dead Season
Een wat meer up tempo nummer, klinkt in ieder geval beter als het vorige
nummer, zelfs de zang van Lasse is hier af en toe nog wel te pruimen.
Alleen jammer dat dit nummer wel erg leentjebuur doet bij andere genre-genoten.

3. Gray Singer
Ook dit nummer is weer up-tempo, en helaas ook weer een beetje erg simpel,
beetje erg gejat ..

4. Squeeze
Ah, kijk, dit begint al beter, dit nummer staat onverwacht met een stevig
stuk gitaarwerk, rauwe zang van zanger/gitarist Miika. Een klein pareltje.

5. The Fire inside Me
Jammer genoeg zakt Grayscale weer terug naar de vervelende afgezaagde
nummers als "A Dead Season" en "Gray Singer". Het drumwerk is saai, de gitaren
te slap en de zanger is de zowel de kraan als de dweil.

6. Absent
Absent begint als een wat rustiger nummer, met wat rauwere stukken erin, een
nummer wat er uitspringt door betere compositie en zanglijnen.

7. Shape in the Shadows
Beginnend als een spacy geluidje gaat "Shape in the Shadows" over in een wat
steviger nummer, met dubbele zang, wat zowaar goed klinkt. Wordt het toch nog
wat met deze cd?

8. Cast Aside
"Cast Aside" begint goed, maar dan begint de zanger, en het nummer stort in
elkaar, het lijkt of de band in moet houden om de zanger nog engiszins goed over
te laten komen.

9. When the ghost are Gone
Het laatste nummer is meer een outro, met wat chantachtige zang erin. Helaas
ook weer niet overtuigend

Tja, je kunt dus stellen dat Grayscale gewoon maar erop los kopieert van
bands die ze waarderen, doch, zo af en toe (in een nummer als "Squeeze" en
"Shape in the Shadows" klinken ze wel origineel) bewijzen ze ze toch dat ze het
wel kunnen. Ik denk dat Grayscale nog maar eens een flinke tijd de oefenruimte
in moet om echt goede nummers te bedenken, en ze moeten een andere zanger
zoeken, deze trekt de band flink omlaag.

Links : Grayscale website