Gorath – Apokálypsis (Unveiling The Age That Is Not To Come)
Twilight Vertrieb, 2011
Het is voor een band binnen het black metal-genre in het heden niet steeds evident om nog in de smaak te vallen bij een alsmaar veeleisender publiek. Muzikanten moeten ofwel immens goed zijn in hetgeen ze brengen, ofwel telkens weer om de hoek komen met wat vernieuwende elementen. Deze band Gorath, inmiddels op Belgische en zelfs op Europese bodem geen onbekende meer, weet elke keer wel wat van beide succesformules te brengen.
Met de release van MXCII bewees de band dat ze niet louter stond voor agressie en knallende black metal, maar dat ze het ook aandurfde om een duister, slepend concept te brengen. Zelf bleef ik echter meer een The Fourth Era/Misotheïsm-fan aangezien climaxen wat op de achtergrond kwamen met dit nieuwere werk. Soms miste je gewoon eens een knaller als Apophasis of wat catchy vunzigheid in de trend van het al bekendere Xibalba Be afkomstig van deze twee voorgangers.
Met Apokálypsis lijkt niet alleen de ideale balans gevonden te zijn, dit enigmatisch geheel is tot in de puntjes verzorgd en is gewoon koud tot op het bot. De Satyricon-/1349-invloeden zijn duidelijk weer terug te vinden in nummers als The Seven Seals, maar daarnaast passeren oneindig veel andere invloeden de revue: van Deathspell Omega over oude Mayhem tot elementen die niet zomaar in een hokje te stoppen zijn. Beasts From The Earth And The Sea is op die manier al één vreemde eend in de bijt van deze band: vocaal wordt hier op een geslaagde manier geëxperimenteerd om alles tot meer diepgang te brengen, waarna een subliem psychedelisch hoogtepunt opduikt. Dit nummer toont aan dat de groep niet zomaar de ziel van de vorige full-length laat vallen, maar duidelijk nog verder zoekt en evolueert. Misschien is het enige minpunt dat ik zelf ervaar op deze plaat wel het nummer Le Porteur de Lumière dat, in al zijn slepende duisternis, toch misschien iets minder lang had mogen doorslepen.
Naast de evolutie van een éénmansproject naar een volwaardige band is ook de ontwikkeling alsmaar duidelijk van een sterker, vattender concept dat tot in de puntjes verfijnd is. De nummers op deze nieuwe full-length zijn niet droogjes een opeenvolging van leuke gitaarpartijen, de meest technische snufjes en duistere ambient/akoestiek brengen in elk van de nummers momenten om op adem te komen en te verdwalen, om je nadien opnieuw van de losbarsting te doen genieten. Van nummers als Whore of Babylon, met als afsluitend element het ijzige gefluister komen je haren dan ook los overeind te staan.
Waar Gorath bij mezelf het afgelopen jaar een sfeer had nagelaten van twijfel en angst voor het nieuwe materiaal, bleek dit bij nader inzien totaal ongegrond te zijn. Deze band brengt met deze release jaarlijstmateriaal dat zonder pardon op de bovenste plank belandt, met veel lof over de diepgang in de zang en de schitterende afwerking van het evenwichtige, technische sterke geheel. Na jaren intensief werk heeft deze band zich duidelijk opgewerkt tot de personificatie van de eerste full-length: zonder meer behorende tot de ‘Elite’ op Belgisch grondgebied en zelfs daarbuiten.
Tracklisting:
- Before the Throne of the Demiurge
- The Seven Seals
- Wrath of God
- Le Porteur de Lumière
- Beasts from the Earth and the Sea
- Whore of Babylon
- Millennium (Thousand Years of Darkness)
Line-up:
- F. Dupont – Vocals, Guitar
- B. Put – Guitar
- R. Meukens – Bass
- B. Vanderheyden – Drums
Links: