Godsmack – 1000hp
Spinefarm Records, 2014
Godmack. Zo’n typisch voorbeeld van Amerikaanse spierballenrock die bij een groot publiek (met name in het thuisland) aanslaat. Veel groove, maar niet te zwaar. Nummers met een kop en een staart, een zanger die klinkt als een kruising tussen Jerry Cantrell en James Hetfield en een geluid dat niet al te zwaar op maag ligt. Het heeft de band geen windeieren gelegd. Integendeel. In Europa wil het echter nog niet zo vlotten als aan de overkant van de grote plas. 1000hp is het eerste wapenfeit van de band in vier jaar, de zesde langspeler in totaal.
Hoewel bandleider Sully anders wil doen vermoeden zijn de veranderingen die de band heeft doorgevoerd nauwelijks hoorbaar. Elf degelijk, doch weinig echt opzienbare, nummers die nog altijd klinken als een geslaagd kruising van de midden jaren ’90 Metallica en Alice In Chains ‘tout court’. Ook ditmaal zat Sully achter de knoppen en daarmee verantwoordelijk voor de prima, maar veilige, productie. De riffs en grooves staan voornamelijk in het teken van zijn galmende voordracht. Prima muziek voor in de auto, maar dan op de rustige wijze en niet zoals op de hoes is afgebeeld. Daarvoor is de muziek toch te braaf.
1000hp is een prima album dat zijn weg naar de aanhang wel zal weten te vinden. Maar ook dit album schiet te kort om de grote doorbraak in Europa te kunnen bewerkstelligen. Daarvoor is de plaat te weinig verrassend en springt er niet echt een nummer ten positieve uit. Ten negatieve trouwens ook niet.
Tracklisting:
- 1000hp
- FML
- Something Different
- What’s Next?
- Generation Day
- Locked & Loaded
- Livin’ in the Gray
- I Don’t Belong
- Nothing Comes Easy
- Turning to Stone
Line-up:
- Sully Erna – zang, gitaar
- Tony Rombola – gitaar
- Robbie Merrill – bas
- Shannon Larkin – drums
Links: