Gizmachi – The Imbuing
Mayan/ Suburban, 2005
Slipknot‘s clown M. Shawn Crahan betrekt zich bij de productie van debuutplaat The Imbuing van nu-metal gezelschap Gizmachi uit New York. Hoe deze samenwerking precies tot stand is gekomen heb ik niet kunnen achterhalen, maar duidelijk is hier dat hij en de band goede communicatie voeren, want het resultaat mag er wezen.
Velen staan sceptisch tegenover een debuutplaat van een band die reeds flinke naamsbekendheid heeft opgebouwd. De band treedt regelmatig op en naar men zegt moet het een leuke ervaring zijn om Gizmachi op het podium te zien verschijnen. Hier dus het eerste album met één groot kritiekpunt. De invloed van Slipknot is zeer groot, maar deze band bereikt in mindere mate diezelfde agressiviteit. Fanatiekelingen moet het zeker zijn, de nu-metal van enkele jaren geleden (zoals Static X, de eerste plaat van Dreadlock Pussy en het werk van Deftones) wordt door Gizmachi op tegendraadse wijze gecombineerd met metalcore anno nu. Hier moet ik wél bij vermelden dat het evenwicht sterker naar nu-metal ligt, dan naar metalcore. De zang uit zich in een agressieve schreeuw, de muzikale ondergrond lijkt dit af en toe niet bij te kunnen benen, wat het geheel weer een beetje neutraliseert. Ook de cleane zang (honderd procent nu-metal) maakt plaats voor groovy onderliggende ritmes. Misschien wek ik de indruk dat ik vind dat de band wat pittiger bezig mag gaan, dit is niet geval: Ik vind dat wanneer een band zich waagt aan Slipknot-achtige activiteiten, ze dit ook waar moeten maken, indien niet, dan zouden ze er beter aan doen om te kiezen voor een sterker eigen geluid.
Mijn grootste kritiekpunt is hier het doel van de band: Ik krijg namelijk de indruk dat de muzikanten zo nu en dan hun doel voorbij streven. De nummers zijn sterk nu-metal opgebouwd, maar doordat de band enkele handelingen nog niet beheerst bevatten sommige songs onbegrijpelijk slordige stukken, waaruit ik concludeer dat de band wellicht nog wat bij zou kunnen leren door de techniek van Slipknot iets beter te bestuderen. Een punt om aan te werken dus, ik acht het niet onwaarschijnlijk dat Gizmachi deze capriolen wél beheerst op een eventuele opvolger van The Imbuing.
Op de rommelige stukken na, die in sommige nummers tot uiting komen, is op The Imbuing prima nu-metal plaat, zoals die anno 2005 behoort te klinken. Slipknot-fans, die ook iets minder agressiviteit in muziek kunnen waarderen doen hier een verstandige aankoop aan.
- Tracklist:
- The Answer [MP3]
- Wandering Eyes [MP3]
- Bloodwine
- Burn
- Romantic Devastation
- Wearing Skin
- People Show
- Voice Of Sanity
- Line up:
- Sean Kane – Vocals
- Jay Hannon – Guitar
- Mike Laurino – Guitar
- Kris Gilmore – Bass
- Jimmie Hatcher – Drums