Ghamorean – Terra Ruina
Discouraged Records, 2011
Plaguempire, het debuut van deze Zweedse band, heb ik ooit nog in mijn bezit gehad. Althans, dat denk ik, de kans is groot dat ik die nog steeds ergens heb liggen. Op zich is dat een duidelijk teken aan de wand. De technisch gestemde muziek was ergens te goed om weg te geven en niet goed genoeg om een plaats in de overvolle cd-kasten te geven. Ondertussen is er wat extra plaats beschikbaar en is ook Ghamorean blijven evolueren.
Ghamorean is niet meteen een naam die je associeert met brute death metal of satanische black. Ghamorean zoekt dan ook de grenzen op van het hedendaagse en het avant-gardische. Waar vele Scandinavische bands avant-gardische technieken combineren met black metal ligt de basis bij Ghamorean net iets meer bij death metal. Daardoor is er sprake van een wredere vorm van kunstzinnigheid dan van een bezeten grimmigheid. Ik kan het zelf alleen maar beschrijven als “orthodox avant-garde black metal”, iets wat het midden houdt tussen Emperor‘s Prometheus, dissonante death metal à la Immolation (of Ulcerate, check die nieuwe!) en orthodoxe Zweedse black van pakweg Mortuus. Grote namen, ik weet het, maar hiermee wil ik enkel de stijl en de sound beschrijven. De kwaliteit van de nummers wordt vooral bepaald door de mate van gevoelsmatige stimulatie die je ervaart bij de grillen van Ghamorean en natuurlijk ook de death metal-invloeden (die vele black metal-heads er tegenwoordig graag bijnemen in het orthodoxe subgenre).
Ik ben een man met vrij weinig tijd en nog minder geduld. De friet mag nog zo krokant kraken en goudgeel zijn, zonder een drap mayo eet ik ze niet op. En hoewel ik zelfs na een groot aantal luisterbeurten niet kon doordringen tot de kern van Terra Ruina blijf ik er op knabbelen en kauwen. Net als de laatste Reverence blijft het me intrigeren. En ja, het mag dan wel geen Mayhem zijn of uiterst complex klinken als Deathspell Omega. Bij Beëlzebub, het is zelfs geen pure black… toch zal ik hem verder laten intrekken tot ieder plot ontward wordt. In mijn oren een prima plaat dus die meteen een plaatsje krijgt in de kast. Straks … wanneer hij de cd-speler verlaat.
Tracklisting:
- Towards Pandemonium
- Underneath Grey Heavens
- Flagrum
- In Man, a Plague
- Calvary & Martyrdom
- Worship My Icon
- Iblis
- Universal Miscreant
Line-up:
- Andreas Båtsman – Vocals, Guitar
- Samuel Persson – Guitar, Bass
- David Ekevärn – Drums
Links: