Galvornhathol- H-Alpha

Zet uw astronautenpak maar vast klaar want vandaag vertrekken we naar de sterren en misschien zelfs daar voorbij. Op het derde album van Galvornhathol bezingen zij namelijk de pracht die onze sterrenhemel rijk is.

H-Alpaha is het derde deel in een albumtrilogie die gaat over de menselijke loutering naar de hemelen. Achter dit project schuilt slechts één persoon, ene “C.”. Voor dit album heeft hij flink wat onderzoek gedaan. Wij ontvingen het album namelijk samen met een omschrijving van het onderwerp van ieder nummer. Naast het bespelen van de instrumenten, heeft C. ook de mastering én het maken van het artwork voor zijn rekening genomen. Een ware kosmische duizendpoot dus. In de vier nummers die op dit album staan, wordt al snel duidelijk dat hij goed naar bands als Alcest en Deafheaven heeft geluisterd. Op opener The Great Attractor horen we bijvoorbeeld een rijk be-echode gitaarklank en vocalen die zweven tussen screams en grunts. Dit geeft sommige stemuithalen een haast vervreemdend karakter.

Op Virga krijgen we een wat hoekigere riff te horen die wat zwaartekracht brengt na de voorafgaande zweefpartij. Het nummer gaat over de dodelijke weersomstandigheden op vreemde planeten, waar soms zelfs de regen onze zwakke vleeslichaampjes kan vermorzelen. Op sommige momenten lijkt het alsof we naar een rauwe fusie van Amon Amarth en Smashing Pumpkins aan het luisteren zijn. Op het instrumentgebruik is niks aan te merken. Het is dan ook lovenswaardig dat alles door dezelfde persoon is ingespeeld. Op Novae wordt er weer teruggegrepen op het kosmische karkater van het album. In de tekst wordt de waarde van de aarde geringschat, aangezien zij in verhouding tot het universum eigenlijk vrij onbeduidend is. Ook wordt het welbekende feit dat de sterren die wij zien waarschijnlijk niet meer bestaan aangehaald. Het licht van deze sterren is immers zó lang onderweg, dat de ster die het uitzond waarschijnlijk al is geïmplodeerd tegen de tijd dat het licht ons bereikt. Dit gegeven wordt op poëtische wijze weergegeven:

is out of comprehension to us
The time we see their light
Has already faded to far
All that there is has died, and dust is all that we are

Dat alles eindig is, wordt nog eens onderstreept in het nummer Pleiades. Iedere ster en iedere planeet is immers gedoemd om ooit weer tot gas te vergaan. Het is dan ook erg passend om er voor te kiezen dit nummer als albumsluiter te zetten. We horen een drumpartij met een opwaartse tred, en gitaren die wederom zijn voorzien van een flinke dosis echo.

Hoewel het album tamelijk kort van stof is (hooguit 22 minuten), wordt dit gecompenseerd met de zwaarte van het onderwerp. Galvornhathol’s derde telg H-Alpha is dus zeker een luisterbeurt waard. Tot slot presenteer ik u een citaat van een Griekse filosoof die de band bij de albumomschrijving voegde:

The moon has left the heavens
The pleaiades have set
Ad at the hour of midnight
In solitude i fret
-Sappho (James Gate Parceval vertaling)

Score:

70/100

Label:

Eigen Beheer, 2024

Tracklisting:

  1. The Great Attractor
  2. Virga
  3. Novae
  4. Pleiades

Line-up:

  • C. – Alles

Links: