Furia – het Poolse, niet het Belgische – is echt bizar. Deze band bestaat uit leden van Massemord (het Poolse, Massemord), een brutaal black metal bandje dat met gemak mijn jaarlijst haalde in 2008 (kijk even mee op de oude Zwaremetalen-website). Furia zelf is een stuk eigenzinniger, progressiever, experimenteler … zo noemde ik het na een paar glazen teveel als een mix van Lunar Aurora en Urfaust, terwijl ik ongeremd seksueel fantaseerde over connecteren met mensen die er ook zo over dachten. Ondertussen is het debiet gaan liggen en is Furia helemaal opgegaan in zijn experimentaliteit. Bandlid Nihil zorgde op dit album voor een heel erg speciale mix, in zijn eigen Czyściec Recording Studio. Nihil ken je misschien ook van Cssaba en Seagulls Insane and Swans Deceased Mining Out the Void. Hij kent jou in ieder geval niet.
Goed, W śnialni dus. Twee nummers lang krijg je muziek die klinkt als de hoes van de plaat. In een workshop zitten we, terwijl mensen (blijkbaar acteurs die een luisterspel opvoeren) binnen komen, dingen zeggen tegen elkaar, hun instrumenten afstemmen, hun stoel goed zetten … een jamsessie beginnen lijkt het wel. Die jamsessie draait uit op een soort van opjuttende ceremonie in twee delen. Niet meteen wat je verwacht van een black metal band. Het is dan ook geen black metal meer, eerder een avant-garde metal sessie uit de meest creatieve afdeling van een Centrum Geestelijke Gezondheidszorg naar keuze, waar vooral patiënten verblijven die blijven steken zijn in die ene LSD-trip die er teveel aan was. De twee nummers zitten heel erg onduidelijk in elkaar, al voel je wel degelijk dat er telkens een aanzwellende dynamiek aanwezig is die na het afstemmen van de instrumenten (en de keelbanden) uitgroeit tot een bizarre (pagan?) rave met metalinstrumenten en zonder elektronische beats. Nee, ik kan het niet anders verwoorden. Zelf benoemen ze het als necrofolk. Bijzonder eigenzinnig en fascinerend. Kunstzinnig is het zeker.
“Furia went on a journey, through a labyrinth. She went down near Szczepański Square, wandered along the corridors under the park, under Wawel Castle, and the moon was shining, while the mountain wind was blowing, even though it was underground. She returned to the world under the sky, in the attic, in a painting studio near Spodek in Katowice. They brought some music with them…”
Kunstzinnig dus, zoals ik al liet vallen. Maar is het ook goed? Wel, dat blijft natuurlijk een subjectieve zaak. Vanuit muzikaal oogpunt heeft het zeker zijn (technisch sterke) momenten, zowel naar instrumentbehandeling als opbouw. Alleen zijn er minstens even veel vervelende en arty farty passages die je je doen afvragen waarom je überhaupt naar dergelijk verwaand geneuzel zit te luisteren. Mede omwille van de taalbarrière voelt het allemaal vaak willekeurig. Het lijkt alsof de band bewust verwarrende scenes in elkaar zit, omwille van het effect. Of dat zo is weet ik niet, maar zo voelt het wel aan. Enkel het opzwepende einde van het tweede nummer Tańcowały chochoły Wyjawienie is dermate prikkelend dat het bij wijze van spreken niet uitmaakt of het nu een hommage aan abstracte kunst is, over horstpodzolgrond of over pontificale hoogmissen gaat.
Mogelijk mis ik een ganse dimensie van dit W śnialni, omwille van de taalbarrière, zoals gezegd, maar ik kan daar weinig aan veranderen. Ik hou echter wel heel erg van verknipte, bizarre, psychedelische muziek en met deze twee nummers weet Furia mij niet echt te boeien. Misschien doen ze dat wel bij liefhebbers van andere subgenres binnen de kapotte rockmuziek, ik weet het niet. Mocht dat zo zijn dan hoef ik deze keer echter geen mails te krijgen van deze personen. Ik ben niet gevorderd genoeg op te kunnen friemelen op deze muziek namelijk. Puntje extra voor de zotte hoes trouwens.
Score:
67/100
Label:
Pagan Records, 2021
Tracklisting:
1. Wesele w Śnialni
2. Tancowały chochoły Wyjawienie
Line-up:
Nihil – Keel, Gitaar
Artur Rumiński – Gitaar
Sars – Bas
Namtar – Drums
Links: