Fluisteraars is met afstand één van de betere blackmetalbands die Nederland kent. Het drietal is tegenwoordig een tweetal en werkt volgens de Anaal Nathrakh-methode, wat wil zeggen dat er één de zang doet en de ander de rest. Bob Mollema verzorgt de vocalen in dit geval, terwijl Mink Koops de instrumenten bespeelt.
Het eerste dat opvalt, is de relatief korte duur van de nummers. Daar waar de tienminutengrens op de voorgaande albums het gemiddelde was, komen de vijf nummers van Bloem niet verder dan een half uur in lengte. Geen meeslepende epos als De Doornen of De Laatste Verademing dit keer, iets wat me na een paar luisterbeurten toch wel tegen viel. Er is in de nummers alle mogelijkheid voor uitgesponnen stukken, iets waarvoor dus niet gekozen is. Wat er uiteindelijk overblijft, zijn vijf top nummers, laat dat duidelijk zijn. Opener Tere Muur klinkt nog als het verlengde van de voorgaande langspelers. In Nasleep horen we een soort van cleane klaagzang en een blaasinstrument. Vervolgens laat Mollema een fantastisch stukje zang horen in Eeuwige Ram, hulde! Dit mid-tempo nummer vloeit over in Vlek, wat weer een ouderwets Fluisteraars-nummer is. Lekker tempo, gave melodieën en uiteindelijk een rustige break die opbouwt naar een melodieus einde. Vlek is het beste nummer van de vijf, wat mij betreft. Het album sluit af met Maanruïne, een nummer dat in het begin vrij identiek is aan Vlek, maar dan toch een eigen smoel krijgt middels een trombonestuk en een lang, instrumentaal einde.
Score:
90/100
Label:
Eisenwald, 2020
Tracklisting:
- Tere Muur
- Nasleep
- Eeuwige Ram
- Vlek
- Maanruïne
Line-up:
- Bob Mollema – Zang
- Mink Koops – Gitaar, drums, basgitaar, piano, tamboerijn, pauk
Links: